Употребата на механички средства за примена на вежбање најпрво била систематизирана и употребена на комплетен начин од страна на д-р Густав Зандер од Стокхолм, околу 1857 година. Оваа нова идеја се јавила во ера кога растечката индустријализација и механизација однела милиони луѓе во повеќе седентарен живот. Вклучувањето справи овозможувало помалку напор, терапевтско движење за оние со повреди, деформитети и оние кои не биле во доволно добра форма. Зандер смислил скоро сто справи за да ги изведува своите вежби и манипулации, а неговиот систем на механотерапија имала голема популарност во Европа и имал голем број следбеници во Северна Америка.