Пред појавата на машината за перење, перењето често се правело заедно. Селата низ Европа кои можеле да си го дозволат тоа, граделе перални, понекогаш познати по француското име „lavoir“. Водата доаѓала од поток или извор во објект кој имал само покрив и бил без ѕидови и содржел два мијалници: едниот за миење, а другиот за плакнење низ кој постојано течела вода. Перењето било резервирано за жените кои ги переле сите алишта на семејството. Така, овие перални биле задолжителна станица во животот на многу жени, па станале еден вид институција или место за состаноци. Тоа било место само за жени каде тие можеле да разговараат за различни работи.