Во врските бакнувањето создава физичка интимност која може да нѐ допре повеќе од зборовите. За многумина, бакнежите се свети.
Но, бакнувањето може да биде и неромантично. Бакнежот во челото на детето е нежен и грижлив, додека бакнежот во образот може да биде поздрав. Бакнувањето нечии нозе или земја пред нив покажува понизност и покорност - начин на покажување почит и страхопочит кон боговите и тираните.
Проблемот е што бакнувањето станува малку одвратно кога ја зумирате устата. Со бакнеж од 10 секунди се разменуваат 80 милиони бактерии. На овој начин многу често се пренесуваат болести.
Тогаш зошто го правиме тоа?
- Првите докази што ги имаме за бакнување в уста датираат од околу 2.500 пр.н.е.. Се појавува во митолошки текст од Месопотамија, антички Ирак. Текстот опишува двајца богови кои се парат и се бакнуваат. Тоа е дефинитивно сексуална средба - вели Троел Арбол од Универзитетот во Копенхаген, Данска.
Дали бакнувањето е вродено?
Арбол претпоставува дека романтичното бакнување можеби не е вродено човечко однесување, туку дека се развило во сложени општества како научено однесување за парење.
- Се чини дека бакнувањето не е универзално во сите култури. Тоа се совпаѓа со зголемената сложеност на социјалните интеракции - вели тој, цитирајќи ги и историските текстови и неодамнешните податоци дека 46 отсто од човечките култури не се бакнуваат во романтична смисла.
Но, некои антрополози веруваат дека бакнувањето е вродено, барем неромантично. Однесувањето како лижење и душкање е вообичаено кај цицачите, како мачки, кучиња, слонови и мајмуни. Џуџестите шимпанза се бакнуваат како луѓе, на усните, како утеха и дружење, дури и по тепачка како знак на помирување.
Експертите веруваат дека романтичното бакнување можеби еволуирало од овој тип на бакнување кај повисоките цицачи. Така е и за време на нашиот развој. Прво ја доживуваме љубовта на нашите родители преку бакнежи и прегратки пред да го пренасочиме однесувањето кон нашите интимни партнери.
Научниците веруваат дека бакнувањето е начин на тестирање на потенцијалните партнери. Бакнувањето ни овозможува да ја процениме генетската подготвеност или општото здравје на партнерот со земање биолошки знаци од плунката.
Ако плунката е компатибилна, може да следува секс. Центрите за задоволство и награда на мозокот се вклучени, придружени со ослободување на хормони како окситоцин, допамин и серотонин. Кожата се вцрвенува, отчукувањата на срцето се забрзуваат, зениците се шират.
Извор:
b92.net
Фото: Freepik