Во овој украински град никогаш не паднала бомба. Дали тоа е договор меѓу Путин и Орбан?
Подготвил:
Тамара Гроздановски
Лектор:
Ивана Кузманоска
Иако Ужгород се наоѓа во земја која последната година се брани од руската инвазија, неговите жители не чувствуваат голем страв. Студот, а не звукот на сирените, обично ги тера да се вратат дома.
Ужгород, административен центар на Закарпатската област, се наоѓа на самиот југозапад на Украина. Тоа е единствениот главен град на украинскиот регион каде што нема полициски час и кој не бил погоден од ниту една руска ракета.
Љубителите на теориите на заговор велат дека причината за отсуството на ракетни напади врз Закарпатија е договорот меѓу Орбан и Путин. Сепак, самите жители на Закарпатија сметаат дека вистинската причина е недостигот на стратешки капацитети во регионот и близината на неколку земји членки на ЕУ и на НАТО.
Ужгород се наоѓа веднаш на границата со Словачка, а од Унгарија е на околу 30 километри. Историјата на градот датира од 9 век. Античкиот Ужгород често го нарекувале „прозорец кон Европа“ бидејќи се наоѓа во срцето на Транскарпатија, а неговата локација и мултикултурното влијание го направиле едно од најатрактивните места во Западна Украина.
Градот станал дел од Чехословачка во 1919 година, потоа од Унгарија во 1938 година, а потоа и од Советскиот Сојуз за време на Втората светска војна. Исто како што Источна Украина гледала кон Русија, по Втората светска војна очите на Ужгород биле вперени кон Западот. Дури и пред сеопфатната руска инвазија на Украина, тој беше град на слаткарници, кафулиња и ресторани.
- Овде сè се случува бавно и тивко. Луѓето забавуваат за пешаците и трпеливо чекаат на каси да им се врати кусурот. Дури и зборуваат тивко. Луѓето овде живеат во рајот и не го сфаќаат тоа - вели учителката Елена, која летото 2022 година со внукот од Керсон побегна во Ужгород.
Од самиот почеток на руската инвазија, многу Украинци од Мариупол и Харков побегнаа овде, а многу компании од Киев го преселија своето седиште во Ужгород. Овде доаѓаат цели семејства, особено мажи на кои не им е дозволено да ја напуштат земјата. На почетокот од војната бројот на населението скокна од 110.000 на 150.000 за само една недела.
Сега, според неофицијални податоци, неговата популација е околу 500.000 и речиси е невозможно да се најде место за изнајмување. Цените на пазарот на недвижности во Закарпатија значително ги надминаа оние во Киев од почетокот на инвазијата, бидејќи богатите Украинци се подготвени да платат повеќе за изнајмување имот во еден од најбезбедните региони во Украина.
Побарувачката за недвижен имот во Ужгород е огромна.
Војната овде пристигнува само по кружен пат, преку приказните на луѓето кои избегале од линијата на фронтот. Луѓето овде велат дека не се запознаени со војната, но тоа не е точно. Можеби војната нема да допре до нив во форма на тап свиреж на ракети, но се манифестира во тажна песна што доаѓа од автомобилот.
Речиси секој ден по главната улица возат мртовечки коли со војници. Гробиштата во Ужгород одамна станаа претесни за телата на сите мажи кои загинаа во војната, па блиската ливада беше пренаменета како вечен дом на војникот.
Но, доколку граѓаните на Ужгород се запрашаат каква е состојбата во земјата, популарниот одговор би бил „нормален“. Ужгород е олицетворение на амбивалентноста кон војната. Украинците веруваат дека нормалноста треба да се одржува без разлика на цената и не сакаат да дозволат тоа да биде нарушено од секојдневните ужаси на војната, бидејќи тоа би било еднакво на капитулација пред непријателот.
- Пролетта 2022 година сите почувствувавме егзистенцијална закана. Денес, опасноста од руски ракетни напади не е намалена. Но, можете целосно да избегате во илузијата на алтернативна реалност - неодамна напиша воениот капелан Андриј Зелински за украинската правда.
Федир Шандор, професор по социологија и филозофија на Универзитетот во Ужгород, доброволно се пријавил за воена служба веднаш по почетокот на инвазијата и набрзо се нашол на фронтот во Донбас. Откако бил ранет, Шандор станал одговорен за „воено-цивилна соработка“, односно враќање на мртвите војници дома, транспортирање низ земјата.
- Можам да разберам зошто луѓето сакаат да го избегнат сето тоа, а јас ја сакам слободата во Ужгород. Не ми пречи младите да пијат цела ноќ. Всушност, јас се борам за тој начин на живот! Но понекогаш мора да бидеш подготвен да умреш за начинот на кој сакаш да живееш - заклучува тој.
Извор:
6yka.com
Фото:
Wikipedia