„Портокаловата марама“ од Сања Поповска - продолжение на битката со мултиплекс склероза

Писателката Сања Поповска, чие пишување им даде поттик на многу жени во борбата со мултиплекс склероза, објави продолжение на нејзиниот прв роман „Девојката со портокалова марама“. Новата книга, која излезе од печат деновиве, го носи насловот „Портокаловата марама“, а со тоа во името повторно како симбол ја има заштитната боја на лицата што се соочуваат со оваа болест. На нејзините страници продолжува битката на главната јунакиња Ања со мултиплекс склерозата, а преку неа авторката, која има 31 година, делумно ја прикажува и сопствената битка со болеста. Приказната само донекаде е автобиографска, преку неа се прикажани не само болеста, туку и љубовта на Сања кон Битола, сопругот и синовите, сето она што ја држи во живот. Но, поголемиот дел од настаните се измислени.

- Продолжувам да ја опишувам борбата на главната хероина Ања со нејзината болест, анксиозноста, депресијата и предрасудите. Во овој дел таа се помирува со дијагнозата и се труди добро да се носи со неа. Но, тоа што ја убива е анксиозноста, како и непрекинатата борба со гласовите во нејзината глава. Жената борец која успешно се справува со проблемите на другите како психолог, но тешко ѝ успева кога станува збор за нејзината психа. Сѐ додека не сфати дека баш тој аксесор кој го краси нејзиниот мозок може да уништи сѐ што градела досега - вели Поповска.

Од друга страна, тука е љубовта што ја добива од нејзиниот сопруг, која е посилна од секоја терапија што мора да ја прими и баш таа љубов ќе ѝ помогне да се исправи на нозе.

Инспирацијата за романот се појавила пред три години кога била на Клиниката за неврологија во Скопје, а болничката соба ја делела со Луна Мичевиќ, на која патем ѝ го посвети првиот роман. Потоа добила премногу пораки од личности што страдаат од истото, со нивна поддршка, импресии од приказната и восхит, решила да го продолжи романот. За тоа ѝ биле потребни помалку од три месеци, а наскоро ќе го објави и датумот за промоција. Првиот роман се продаде во рекордно време, остана уште понекој примерок низ книжарниците, но ќе биде реиздаден бидејќи авторката сака читателите целосно да ја доживеат приказната во двата дела.

- Да, мислам дека поттикнав многу лица што страдаат од истата болест да соберат храброст да ми пишат и да зборуваат гласно на оваа тема, која патем беше и поттик за мене, за оформување на нашето здружение. Заедно со уште четири силни жени го оформивме здружението „Гласно за МС“ - Битола, со кое планираме да правиме големи проекти кои би ѝ помогнале на секоја наша членка. Ги повикувам сите што ја носат оваа дијагноза да станат наши членки, за успехот на нашите идеи да биде возможен - вели Поповска.

Во рамките на активностите со здружението, а и по реакциите што ги добива од читатeлите, изненадена е колку многу лица има со ваква дијагноза.

- Особено во Битола и токму поради тоа сакам да се ангажираме повеќе со нашето здружение, бидејќи сѐ се случува во Скопје. Можеби еден од најголемите планови што сакаме да ги оствариме е барем дел од терапиите кои нашите пациенти ги примаат во Скопје да се донесат во Битола. Разговаравме и со невролозите во нашата болница, кои ни ја даваат целосната поддршка и тврдат дека се подготвени за спроведување на месечната терапија. Затоа, јавно ги повикувам сите битолчани и лицата од регионот што ја имаат оваа дијагноза, да ни се приклучат, бидејќи колку сме побројни, толку и шансите да добиеме зеленото светло за ова се поголеми - вели Поповска.

Ова е нејзина трета книга. Првата книга што ја издаде беше збирката раскази „Подарок за ангелот“. Пишувањето ја исполнува, кога пишува, едноставно се исклучува од реалноста и се внесува во приказната, тоа ѝ дава посебен мир, пишувањето е всушност сето она што отсекогаш го посакувала.