Една единствена мутација на птичјиот грип нѐ дели од нова пандемија

Со оглед на тоа што вирусот на птичји грип Х5Н1 брзо се шири низ САД, експертите се подготвени доколку се појават знаци на пренос од човек на човек. Таков скок би можел да стане многу полесен со само една мутација, покажува ново истражување.

Вирусот има стапка на смртност од 50 отсто кај луѓето, така што животинските инфекции треба внимателно да се следат и строго да се контролираат за да се спречи ширењето на вирусот да се приспособи во нешто што едно лице може директно да му го пренесе на друго лице.

Додека обично се потребни неколку од овие мутации за да се доведат луѓето во опасност од птичји грип, овој пат процесот на трансформација би можел да биде побрз, открија научниците од Институтот за истражување „Скрипс“ во Калифорнија.

- Наодите покажуваат колку лесно овој вирус може да еволуира за да ги препознае рецепторите од човечки тип - вели научникот за заразни болести Тинг-Хуи Лин, првиот автор на новото истражување.

Вирусот треба да лоцира компатибилни рецептори на клетките-домаќини за да предизвика инфекција - нешто што Х5Н1 го има пронајдено кај птиците и животните, но не и кај луѓето.

Истражувачите го истражуваа видот Х5Н1 2.3.4.4б на вирусот пронајден во неодамнешните човечки инфекции, откривајќи дека една мутација на аминокиселина во клучниот протеин би била доволна за да се префрли целта на вирусот од рецептори од птичји тип на рецептори од човечки тип. Мутацијата може да дејствува како нов пар очила за вирусот, овозможувајќи му да ги препознае човечките клетки.

- Нашите експерименти открија дека оваа мутација може значително да ја зголеми способноста на вирусот да таргетира и да се прикачува на рецептори од човечки тип. Оваа мутација му дава на вирусот основа на човечките клетки што претходно ги немал, па затоа ова откритие е алармантно за можна адаптација на луѓето - вели биохемичарот Џејмс Полсон.

Сведоци сме дека луѓето се заразуваат со овој грип од животни откако биле во близок контакт со нив. Ако вирусот може да се прикачи на клетките специфични за нашите дишни патишта, би било премногу лесно за патогенот да помине од човек на човек преку аеросоли кои се шират преку зборување или кивање.

Откритието ја нагласува потребата внимателно да се следи Х5Н1 и да се продолжи со следење за нови соеви. Иако способноста да се закачи на нашите рецептори е клучна за ширењето на вирусот преку луѓето, тоа не ја исклучува можноста дека може да бидат потребни и други промени за пренос.

Потребни се дополнителни истражувања за да се добие целосно разбирање за тоа како вирусот може да премине од човек на човек и каква би била неговата стабилност кај човекот доколку е негов домаќин.

Извор: Science Alert
Фото: Scripps Research