Колумна: Пролетва цутот го смрзнаа 59 млади животи

Откако се случи немилиот настан, државниот систем започна со истрага и со засилени инспекциски контроли за работата на лиценцирани дискотеки, кафулиња, институции итн. Слушаме, гледаме, искрено се чудиме и дофрламе понекој нервозен збор. Па, имаме апсења, казни, итн. 35 години системот слабо функционира. На несакани случувања се буди. Многупати се поставува прашањето: Дали треба да чекаме нешто да се случи, па да тргнеме со надзори, казни, да бараме правда итн.? Не, сигурно дека не треба, меѓутоа, како менталитет така сме научени и тешко дека ќе се одучиме. Прво чекаме и гледаме што се случило, па дури потоа се освестуваме и тргнуваме во акција. Не, не, така не се функционира. Веќе е доцна, предоцна. Тие убави и млади животи, ќе ги врати ли некој? Како ли им е на нивните најблиски? Како ли се чувствуваат соучениците на тие ученици, кога другарчето не им седи повеќе на столот во клупата? Како наставниците и професорите ја исплакаа целата ситуација за нивните ученици? Како? – тешки, најтешки одговори. Исто така, имавме прекрасна музичка група ДНК. Којзнае дали еден ден ќе има сила и храброст да се обнови и да продолжи да функционира. Се знае која треба да биде функцијата на инспекција, на суд, полиција итн. Законите ни постојат само на хартија, а во практика? Ништо во практика, речиси нула. Нашиот систем, за жал, целосно ја потфрли одговорноста. И што да му се лутиме, кога не сме виделе ништо ново изминативе години. Сѐ ни станува толку многу јасно. Знаеме дека кај нас постои таканаречено: „префрлање на топката“, во смисла, не е Петко крив, Трајко е крив и така до недоглед... Гневниот револт, во наредните недели, ќе го изрази младината со протести. Трпението е попуштено одамна. Да, токму младината за младината која предвреме си отиде на друг свет. Нивниот глас треба да се чуе! 

Тој глас токму оваа „смрзната“ пролет треба да освести многумина заспани убавици и ѕверови. Иднината гори од пропусти и од неодговорности, не само со државниот систем, ами воопшто и од личната и колективна свест. Колку да набројуваме докази, колку да укажуваме на нелогичности (дали била искра од пиротехника или не знам што друго), неправилности итн., еднаш мора да се почне со функционирање како што треба, државнички одговорно, паметно, законски. А тоа, којзнае кога ќе се случи (ако се има капацитет да се почне). Дотогаш можеме да очекуваме секакви сценарија, на сцената наречена живот. Многу ми е жал за сите млади, прерано изгубени животи, за кои не постои утеха. Пролетва, цутот го смрзнаа 59 млади животи, а дел се по светските болници, со цел да се излекуваат и да бидат добри. Светол пат во вечноста златни деца, мили души! Уште еднаш, ја отворивте лекцијата што никако да ја совладаме и научиме.

За крај, сакам да го посочам детето ХЕРОЈ – деветнаесетгодишниот Јован Костадинов од Виница, кој без размислување неколку пати влегол со натопена маица на лицето во големиот пожар во Кочани и успеал да спаси повеќе од 20 деца. Дете, поклон! Македонија, на ова дете, за херојскиот подвиг, треба да му додели заслужен ОРДЕН и тоа веднаш штом биде пуштен од лекување од скопските клиники. Дете – пример за своите другари и другарки, кое го жртвуваше животот, но благодарение на Бог, ете успеа да се спаси. Нека има што повеќе вакви деца кои ќе помагаат не само во опасност, ами секогаш и секаде во животот. Благодарност до припадниците – волонтери на Црвен крст, кои секогаш доследно ја покажуваат својата хуманост на дело и помагаат во секакви ситуации. Благодарност до светот што излезе во пресрет за лекување на спасените од пожарот и што континуирано известува за состојбата на пациентите кои се лекуваат. Светот поддаде рака во најтешките околности, а ние треба да му возвратиме за која било ситуација. Оти, кажано е: „Слогата гради братство“. Сочувство до фамилиите за нивните најмили! Да не се повтори никогаш повеќе ваква пролет!