Тамара Котевска: „Не постои јас, постоиме ние“ ќе го понесам со себе во 2020
Подготвил:
Сребра Ѓорѓијевска / srebra.gjorgjijevska@fakulteti.mk
Лектор:
Ивана Кузманоска
На крајот од годината сите природно се потсетуваме на годината што ни изминува, се мислиме што сме направиле убаво, што не, а обично расте надежта дека ќе нѐ очекува подобра година. За Македонија беше година на големи предизвици. Со политика не можеме да се пофалиме, но со успеси во културата годинава, сигурно многу.
Тамара Котевска: „Не постои јас, постоиме ние. Тоа е она што ќе го понесам со себе во 2020“.
- 2019 година... Летаме веќе 10 месеци. Директно од премиерата на „Медена земја“ во Скопје, преку „Санденс“ за Хонг Конг, па за Лондон, Швајцарија, Сардинија, Барселона, Сараево, па Санкт Петербург, Северозападна Русија, па оттаму преку Перм, Централна Русија, за Иркутск, Сибир, крајниот југоисток на Русија, Америка... Лос Анџелес, Сан Франциско, Њујорк...
Од културата на бурјатско-монголските племиња покрај реката Ангара (ќерката на Бајкал) слетавме директно меѓу темнокожите, босоноги племиња на бреговите на реката Тунгабадра, која тече во срцето на храмот Хампи, во Карнатака, Јужна Индија... Оттаму, пак, преку најубавиот аеродром во светот – Сингапур, каде што е создадена најголемата стаклена ботаничка градина во светот, директно за Сиднеј, трансфер-станица до Нумеа, Нова Каледонија...
По 100 авионски карти и 20 награди на сите 4 страни од светот, без размислување ќе речам дека она што ми ја одбележа 2019 година беше главната награда доделена за „Медена земја“ - рачно изрезбаниот тотем од народот на Канаците од Нова Каледонија. Нова Каледонија има 28 локални јазици. Во ниту еден од нив не постои зборот ЈАС. За сѐ што се случува, Канаците се обраќаат со НИЕ. Сѐ што прави еден, ги допира сите. Доколку еден го прекрши правилото, сите ја плаќаат цената. НЕ ПОСТОИ ЈАС, ПОСТОИМЕ НИЕ. Тоа е она што ќе го понесам со себе во 2020.