Добриот сон во детството може да значи подобро ментално здравје во возрасниот живот
Разбирањето на промените што се случуваат во детството и адолесценцијата е примарна цел на развојната психологија и е од голем интерес за родителите, лекарите, воспитувачите и истражувачите. Исто така, од голем интерес е разбирањето кои околности, искуства и однесувања во детството и адолесценцијата се поврзани со подобри и полоши резултати подоцна во животот.
Набљудувањето и мерењето на однесувањето на поединците во различни временски периоди може да генерира вредни информации за тоа како позитивните (добро физичко и ментално здравје; академски и стручни достигнувања; социјално приспособување) и негативните резултати (лошо физичко и ментално здравје; недоволно постигнување; професионални проблеми; асоцијално однесување) може да бидат поврзани со претходни прекурзори.
Експертите следеле околу 200 семејства повеќе од 10 години. Децата и нивните родители дошле во лабораторија во пет различни периоди, почнувајќи од 9-годишна возраст. Експертите сакале да видат како нивниот сон се менувал со текот на годините до нивната 18. година. Од голем интерес било како тие промени биле поврзани со нивното ментално здравје.
Додека повеќето студии за спиењето на децата користат извештаи од родителите и децата преку прашалници, во оваа студија децата носеле уред на рачниот зглоб кој давал објективни податоци за седум последователни ноќи и дневник за спиење пополнет секој ден. Потоа семејствата ја посетувале лабораторијата на експертите за понатамошни процени. Биле измерени времетраењето, квалитетот на спиењето и варијабилноста, од ноќ до ноќ. За да се процени менталното здравје, мајките и татковците пополнувале анкетен лист за личноста на децата, кој содржел 280 ставки и давал резултати за надворешни однесувања (агресија; пркос; импулсивност; кршење правила; хиперактивност) и интернализирање на однесувања (анксиозност; депресија; социјално повлекување; соматски жалби).
Истражувачите откриле дека времетраењето на спиењето се намалува со возраста за околу шест минути годишно, што е намалување за речиси еден час на возраст од 9 до 18 години. Учесниците 18-годишници спиеле околу 6,5 часа на ноќ - далеку помалку од препорачаното за оптимално физичко и ментално здравје. Додека квалитетот на спиењето се зголемил во целина за групата, биле забележани многу индивидуални варијации. Варијабилноста на спиењето се зголемувала со возраста, со промени од ноќ до ноќ од околу 18 минути на 18-годишна возраст. Истражувањата од лабораторијата покажале и дека помалата варијабилност, спиењето приближно ист број часови секоја вечер, е поврзана со подобри резултати.
Што се однесува до менталното здравје, подоброто спиење на 9-годишна возраст (подолго, поквалитетно, помалку променливо) било поврзано со помалку екстернализирање и интернализирање на однесувањата од менталното здравје на 18-годишна возраст.
Важен заклучок: начинот на кој детето спие може да го предвиди менталното здравје години подоцна. Секако, многу фактори освен спиењето влијаат врз менталното здравје на младите, но интервенциите за подобрување на спиењето кај децата може да бидат од корист за ублажување на проблемите со менталното здравје многу години подоцна.
Извор: psychologytoday.com
Фото: Freepik