„Проодевме, но сè уште цицаме и какаме во пелени. Болни сме и не одиме во градинка. Ни порасна првото запче!“ Во секојдневниот говор, на социјалните мрежи, пред своите деца, голем е бројот на родители што на овој начин, во множина, раскажуваат за сè што се однесува на нивното дете.
Како ова се одразува врз усвојувањето на мајчиниот јазик, која е психолошката причина за ова масовно однесување на родителите, како влијае врз децата?
Станува збор за продолжена симбиотска врска на родителот и детето, вели магистерот од областа на клиничката психологија, Надица Скепароска-Петковска од скопското советувалиште „Мозаик“. Според неа, симбиотската врска е специфична за првите месеци од животот на бебето, кога мајката или таткото ги задоволува базичните потреби на бебето за да се развива и расте, а бебето е зависно од грижата и негата на родителите.
– Во одредени случаи таа симбиотска врска опстојува и во подоцнежниот период. Така, детето не може да помине низ наредните развојни фази, како: сепарација и индивидуација. Продолжена симбиоза во превод значи – родителот има тешкотии со прифаќање, почитување и разбирање дека другата личност (во случајот детето) е посебен субјект. Во тој случај станува збор за родители кои веруваат дека нивните деца имаат еднакви желби и потреби со нивните – вели таа.
Според Скепароска-Петковска, родителите што користат ваков говор, на социјално ниво праќаат порака дека тие заедно со детето поминуваат низ сите развојни фази и доживуваат сè како ним да им се случува.
– На имплицитно психолошко ниво испраќаат порака дека се идентификуваат со детето и дека ја негираат детската самостојност и индивидуалност. Еден од можните исходи е намалена самодоверба кај детето, која се поткопува преку имплицитната порака: детето не може да размислува со своја глава и да споделува мислење. Друг исход е појава на пасивност кај децата и тинејџерите. Пасивност во препознавање на своите лични потреби и желби, како и нивно изразување – вели Скепароска-Петковска.
Прочитајте повеќе на Деца.мк
