Коосновачот на „Оушнгејт“, компанијата која стои зад потопената подморница „Титан“, за која се смета дека доживеа подводна имплозија и катастрофален неуспех, трагично убивајќи ги сите пет луѓе кои се наоѓале во подморницата, има нова идеја: да испрати 1.000 луѓе да живеат во облаците со сулфурна киселина на Венера, до 2050 година.

Се разбира, засега не постои замислив начин луѓето да стапнат на Венера, па единствениот начин патниците да го искусат животот на планетата е да живеат во нејзината опасна атмосфера.

Откако ја лансираше фондацијата „Хјумнастувинус“, коосновачот на „Оушнгејт“, Гиљермо Сонлајн, се насочи кон негостољубивата планета, надевајќи се дека ќе го оствари сонот за Венера, дури и по трагедијата на „Титан“. Но, нема да биде лесно.

НАСА вели дека повеќе од 40 вселенски летала биле лансирани за Венера, многу од нив едноставно орбитирајќи околу планетата, а првото било во 1962 година кога „Маринер 2“ на НАСА отишол да го види најблискиот сосед на Земјата. Тогаш научниците откриле дека Венера е глобално жариште.

Интензивната топлина на Венера и воздушниот притисок, 90 пати поголем од оној на Земјата, е еквивалентен на притисокот на околу 1.000 метри длабоко во океанот. Ова значи дека вселенско летало најмногу преживеало два часа: рекорд што го држела советската сонда „Венера 13“ во 1981 година. На Венера нема течна вода, но има илјадници вулкани, од кои многу се активни.

- Во основа, Венера е слично на тоа како изгледа пеколот - вели Белен Оу, машински инженер од Универзитетот Нортистерн, кој работи на дрон што потенцијално може да ја допре површината.

Дури и НАСА нема доверба дека ќе стигне до Венера, планирајќи ја мисијата „Да Винчи“ за 2031 година, за која се надева дека ќе понуди неколку минути за пронаоѓање податоци од површината.

Но, ова не го спречува коосновачот на „Оушнгејт“, да однесе 1.000 луѓе да живеат во облаците со сулфурна киселина на Венера.

Тој е заљубен во гравитацијата на планетата, која е релативно слична на гравитацијата на Земјата.

- Ако човештвото сака да стане вид со повеќе планети, потребни ни се што е можно повеќе опции, па треба да ги истражуваме сите можности - вели тој.

Тој вели дека испраќањето 1.000 луѓе во дел од атмосферата на Венера е помалку аспиративно отколку испраќање луѓе на површината на Марс.

- Заборавете на „Оушнгејт“. Заборавете на „Титан“. Човештвото би можело да биде на работ на голем пробив. Така што, ако не го искористи тоа, ќе останеме затворени и вратени во статус кво - вели тој.
Фото: Wikipedia