Порано кога ќе дојдеше до прекин на програмите на ТВ се слушаше иритантен звук, а на екранот од телевизорот се појавуваа необични шарени квадрати, правоаголници и линии.

Разновидните форми во кругот, квадратите, правоаголниците и линиите се нарекуваат тест-карта или тест-шаблон. Овој телевизиски тест-сигнал главно се емитува во моменти кога трансмитерот е активен, но не емитува програма - главно на почетокот и на крајот од емитувањето.

Шарите се проследени со иритантен звук, едноличен тон, иако некои телевизиски станици во заднина пуштале и радиосигнал или инструментална музика.

Ваквите тест-карти се користени од самиот почеток на телевизијата. На почеток тоа беа вистински картички што биле ставени во камерата, а главната цел била спојување на камерите и калибрација на сигналот. Денес за тоа се користат генератори за тест-сигнали што не бараат присуство на камерата. Дигитално изработените тест-карти на сите им овозможуваат да ја приспособуваат својата опрема за да добијат оптимален квалитет на сликата.

Тест-картите главно содржат специфичен сет на шари што на телевизиските камери и на гледачите им овозможува соодветно да ја приспособат сликата на своите уреди. Централниот дел на тест-картите се таканаречените SMPTE ленти во различни бои, и тоа од лева на десна страна, по ред: бела, жолта, зелена, магента, црвена и сина. Со таа боја се наоѓаат и различни нијанси на црно што овозможуваат силата на светлината и контрастот на екраните да се приспособат што подобро.