Оваа недела североисточниот дел на САД се најде на врвот на светот во рангирањето во кое не би сакал да учествува - индексот на квалитетот на воздухот (AQI).
Индексот на квалитетот на воздухот се движи вака: 0 до 50 - добро; 5 до 100 - умерено; 101 до 150 - нездраво за чувствителни групи; 151 до 200 - нездраво; 201 до 300 - многу нездраво; над 300 - опасно.
На 7 јуни AQI достигна 374 во Менхетен и 420 во Источна Пенсилванија, како последица на чадот што дуваше јужно од шумските пожари во Квебек. Во Отава AQI надмина 500 оваа недела, иако сега се враќа во нормала бидејќи чадот се движи кон југ.
На овие нивоа се смета дека секој што е изложен на надворешен воздух, ќе има насолзени очи и тешкотии во дишењето, како и низа посериозни здравствени ефекти. Најмногу се погодени постарите лица и доенчињата.
Вредностите на AQI ретко ги загрижуваат луѓето во овој дел од светот, додека оние што живеат во Индија и Кина се добро запознаени со нив. Во Делхи, АQI моментално е 357 и оваа бројка не е необична за овој град.
Како се мeри Индексот за квалитетот на воздухот AQI?
Индексот на квалитетот на воздухот се пресметува со следење на количините на пет главни загадувачи во кубен метар воздух: јаглерод моноксид, азот диоксид, сулфур диоксид, озон на ниво на земја и честички под 10 микрони во ширина. Стапките на овие пет загадувачи на воздухот потоа се делат со националниот стандард за квалитет на амбиенталниот воздух заснован на здравјето и се множат со 100, додавајќи дел од 500. Различните загадувачи се мерат во различни временски периоди; на пример, озонот на ниво на земја покрива осум часа, додека загадувањето со честички се мери во временска рамка од 24 часа.
Сите градови во САД со население од над 350.000 се обврзани да го пријават дневниот индекс на квалитет на воздухот.
Шумските пожари се еднакви на загадување со честички
Додека чадот од шумските пожари се состои од голем број загадувачи - вклучувајќи јаглерод моноксид и ароматични јаглеводороди (соединението што ја сочинува нафтата), главната грижа се честичките.
Честичките се општ термин за секаков вид цврсти или течни капки суспендирани во воздухот и можат да бидат видливи само под електронски микроскоп. Тие се составени од голем број неоргански соединенија и киселини, вклучувајќи амониум нитрат и натриум хлорид, како и органски материјали како саѓи, метали, почва и прашина.
На десет микрони, овие соединенија се доволно мали за да влезат во белите дробови. На два и пол тие можат да влезат во крвотокот, предизвикувајќи компликации во белите дробови и срцето, како и други здравствени ефекти.