Се нарекуваат „оние што не припаѓаат“ и нивниот број се зголемува секој ден. Ова е термин за оние што сè повеќе ја отфрлаат организираната религија, дури и во земји каде што верата е во сржта на нивниот идентитет.

Скандинавските земји и Северозападна Европа (Франција и Обединетото Кралство) се добро познати по широко распространетиот секуларизам со години. Но, сега дури и во Италија, долгогодишниот дом на католицизмот, работите се менуваат. Затоа не е изненадувачки што повеќето луѓе задржуваат барем номинална припадност кон црквата, учествувајќи во нивните многубројни и различни традиции, но малку се придржуваат кон доктрината или практиката.

Според неодамнешните наоди од истражувањето на Истражувачкиот центар „Пју“, 78 отсто од Италијанците тврдат дека се од католичка вера. Но, ако копате малку подлабоко, ќе видите многу поразлична слика.

Италијанската агенција за статистика вели дека само 19 отсто присуствуваат на црковни миси еднаш неделно, додека 31 отсто никогаш не ни посетиле.

Експертите велат дека ковид-пандемијата значително го забрзала разделувањето со католицизмот во Италија, кое започнало пред најмалку една генерација. Ова е тренд кој станува сè позагрижувачки за сите оние што се дел од црквата.

- Немам време и не сакам, нема посебна причина... - така ми велат жителите. Не е ништо страшно - вели пречесниот Џовани Мандоци, парохиски свештеник во централното планинско село Исола.

И покрај неговите обиди да ги убеди жителите да се вратат на богослужба, луѓето не сакаат да одат.

- Им велам: „Мисата трае помалку од 40 минути, можете да го оставите јадењето на шпоретот“, но не доаѓаат и посетеноста е на најниско ниво. Мандоци е принуден да држи служба во поранешна месарница откако двата земјотреси во регионот Абруцо предизвикаа значителна штета на црквата на Исола од 2009 година.

Но, атмосферата во барот до нив е како бучна бидејќи е преполн со млади семејства.

- Сега, работите се променети. Неделата порано беше резервирана за одење в црква со семејството. Сега младите не сакаат ни да слушнат за тоа, како да е нешто бескорисно - вели една мајка на тинејџери.

- Сето тоа е рутина. Би рекол дека сум духовен, но не знам дали постои Бог - вели едно 24-годишно момче.

Д-р Надија Бејдер, професор по социологија на религијата на Универзитетскиот колеџ во Лондон, вели дека истражувањето посочува дека падот на верувањето често води до недостиг на припадност поради потребниот напор за одржување редовно религиозно однесување, како што е присуството в црква.

- Процесот се забрзува со текот на времето бидејќи луѓето се оградуваат од религијата во која се израснати и сè поголем број луѓе растат без религија - додава Бејдер.

Сепак, се чини дека духовноста и традицијата сè уште се во сржта на верувањата на многу млади Италијанци денес. Католицизмот е сè уште централен дел од друг обред за многумина - свадбените церемонии. Тие остануваат избор на околу 60 отсто од Италијанците.

Пошироката европска слика


За да се квалификуваат како „високо религиозни“, испитаниците морале да означат најмалку две полиња од овие критериуми: да присуствуваат на верски служби барем еднаш месечно, да се молат секојдневно, да веруваат во Бог со апсолутна сигурност или да кажат дека религијата им е многу важна.

Така, на пример, во Грција, приближно половина од возрасните спаѓаат во таа категорија, додека во земји како Данска, Шведска и Велика Британија тој број паѓа на 1 од 10.

Сепак, таа статистика не значи дека сите земји во Западна Европа имаат ниски нивоа на религиозна посветеност, а исто така и дека не сите земји во Централна и Источна Европа се на повисоко ниво на индексот.

На пример, во Португалија околу 37 отсто од возрасната популација спаѓаат во високо религиозна категорија. На другата страна на континентот, земји како Чешка и Естонија имаат нивоа на религиозност слични на Данска, значително пониски од оние во повеќето земји од Централна и Источна Европа.

Исто така, истражување од Светскиот економски форум од 2018 година открило дека младите луѓе на возраст од 16 до 29 години  биле многу помалку религиозни од нивните постари сонародници. Истражувањето покажало и дека младите во Чешка се најмалку религиозни од цела Европа.

Околу 91 отсто од младите во Чешка, од 16 до 29 години, изјавиле дека не биле религиозни. По нив се младите во Естонија (80 отсто), Шведска (75 отсто) и Велика Британија, каде што 70 отсто не биле религиозни.

Во 12 од 22 земји што ги анализирало истражувањето повеќе од половина од младите луѓе тврдат дека не се идентификуваат со некоја одредена религија.

„Пју“ откри дека религијата повторно се наметнала како важен дел од индивидуалниот и националниот идентитет во многу од земјите каде што комунистичките режими некогаш ја потиснувале религијата и го промовирале атеизмот. Сега, религијата и националниот идентитет често се тесно испреплетени. Во поранешните комунистички држави, како што се Руската Федерација и Полска, многумина велат дека да се биде православен или католик е важен дел од тоа да се биде „вистински Русин“ или „вистински Полјак“.

Извор: Euronews.com
Фото: Freepik