„Не можам да бидам дел од свет во кој мажите ги облекуваат нивните жени како проститутки за да покажат сé што треба нежно да се чува, каде нема концепт за чест и достоинство и човек може да се потпре на нив само ако се каже „ветувам“, свет во кој жените не сакаат деца, а мажите не сакаат фамилија.

Наивните мислат дека се успешни зад воланост на автомобилот од татко им, а татковците што имаат малку моќ се обидуваат да ви докажат дека сте никој.

Овде луѓето лажно изјавуваат дека веруваат во Бог со чаша алкохол во раката и недостиг на разбирање на својата религија. Концептот на љубомора се смета за срамен, а скромноста е неповолност.

Овде луѓето заборавиле за љубовта, само го бараат најдобриот партнер. Го поправаат секој шумол од нивниот автомобил, не штедејќи пари или време, а самите изгледаат толку лошо што само скапиот автомобил може да ги сокрие.

Овде момчињата ги трошат парите на родителите во ноќни клубови, имитирајќи примитивни звуци, а девојките се заљубуваат во тоа. Мажите и жените не може да се идентификуваат и сето тоа се вика слобода на избор, а оние што избираат различен пат се жигосани како заостанати деспоти.

Јас ја избирам мојата патека, но жално е што не најдов слично размислување кај луѓето на кои им посакував да најдат најмногу од се...“

Киану Ривс