Иако е мала земја, Белгија има многу импресивни содржини. Некои од овие бисери се скриени и не се толку популарни меѓу туристите, но нивната важност е препознаена дури и од УНЕСКО, кој ги стави под своја закрила. На пример, малите и тивки села наречени Бегинаж.
Овие села се наоѓаат насекаде низ Белгија, а кога одите по нивните улици, ве преплавува мир. Посетителите се пречекуваат со предупредувања за почитување на тишината, па прошетката е придружена само од звукот на чекорите низ уличките и ветрето што дува низ тесните улички. Автомобилите се реткост и нивниот број е ограничен за да не се наруши речиси музејскиот амбиент.
Фото: Freepik
На прв поглед се чини како никој да не живее во селата - единствените траги на живот се внимателно уредените градини. Но, за нив се грижат жените што живеат тука. Тие се нарекуваат „бегини“, жени кои го посветиле својот живот на верата и на Бога. Тие не се формално заколнати и не се изолирани од светот.
Кога биле изградени во 12 и 13 век, куќите во кои живееле биле сиромашни и незабележителни живеалишта околу селската црква. Подоцна тие биле преуредени и биле додадени објекти како што се болници и пекарници, а околу селото (кое сè повеќе почна да личи на типичен средновековен град) биле подигнати ѕидови со градска порта што се затвора навечер.
Некои историчари веруваат дека причината за овие „женски градови“ е недостигот на мажи, бидејќи загинале во војни, но со текот на времето повеќето се согласиле дека овие типови населби повеќе одговараат на социјалните, економските и верските потреби на жените од средниот век, но и подоцна.
Бегините не се потпирале финансиски на црквата, туку живееле скромно, посветувајќи се на малите занаети, како што е производството на тантела. Нивната независност понекогаш предизвикувала скептицизам, а верските власти ги осудувале нивните постапки во 1312 година во Виена, по што биле изложени на повремени прогони и обиди за асимилација во црковните редови.
Фото: Freepik
Сепак, тие успеале да опстојат низ цела Белгија, Холандија и Франција, а Белгија ги има најзачуваните „бегинажи“ денес. Дури 13 од нив биле запишани на списокот на светско наследство на УНЕСКО во Европа во 1998 година. Тоа се: Гент, Левен, Кортријк, Мехелен, Бриж, Дендермонд, Турнхаут, Синт-Амандсберг, Синт-Трујден, Лиер, Диест, Тонгерен и Хугстратен.
Извор:
Punkufer.hr
Фото: Freepik