Зошто треба да преземеме одговорност за себе

Работите не секогаш одат според планот. Ние сите знаеме дека кога работите ќе тргнат наопаку, постојат луѓе кои ќе се обидат да ја префрлат вината на другите. Во очите на овие луѓе, секој е виновен, освен самите тие. Се разбира може да биде тешко да се критикуваат нашите сопствени акции и да се преземе одговорност, но некои луѓе сметаат дека само другите треба да се менуваат за светот да се претвори во поубаво место.





Се разбира, постојат добри причини за ваквото размислување. Верувања како што се: овој конфузен свет во кој живееме беше даден на нас и секој човек е само мал дел од него, без многу моќ да влијаат на него. Или, пак дека како поединци, ние сите сме само жртви на светот и ќе останеме жртви додека одлучиме дека не сме повеќе дел од него. Тоа се чини дека е она што повеќето луѓе имаат тенденција да го мислат, но овој начин на размислување има огромни негативни последици, како за поединците, така  и за светот.


Која е поентата да ги обвинуваме другите?

Кога постојано се фокусираме да ги обвинуваме другите ние правиме две основни, сериозни грешки.

Прво, не сме свесни дека во повеќето случаи, ние сме дел од проблемот. На пример, ние може да ги обвинуваме мејнстрим корпоративните телевизии за манипулирање со умовите на луѓето, но во исто време ние забораваме дека ние луѓето им даваме моќ како гледачи на прво место. Ние може да ги обвинуваме политичарите дека не лажат, но всушност кој тука треба да се обвини за тоа? Ние, луѓето кои ги поддржуваме со нашите гласови.





Или, пак, може да ги обвинуваме алчните банкари за ставањето стапици на луѓето во мрежата на долгот, но повторно, ние луѓето индиректно тоа им го дозволуваме преку поддршка на нашите нефер економски системи што неизбежно резултираат со човечки дела на измама и експлоатација. Секој еден од нас е дел од светот и без разлика дали тоа ни се допаѓа или не, дел сме од постојните проблеми.

Второ, ние не го даваме нашето внимание за изнаоѓање на решение. Да, таму има други, кои прават збрка од нашите  животи и создаваат секакви видови на проблеми во светот, но да се стави сета одговорност на рамениците на другите и да се обвинуваат за нивните грешки, не придонесува со ништо за подобрување на нашите општества. Така, наместо пасивно да ги обвинуваме другите, зар не би било помудро ако ние преземиме акции и дела на одговорност и да помогнеме да се создадат позитивни промени во нашите животи и во светот?


Бегање од стапицата на обвинување

Лесно е да се обвинуваат другите за нашите проблеми и да ја префрлите сета одговорност на нивните рамења. За да се запре со обвинување на другите и да се научите да ја преземите одговорноста во свои раце е најтешката работа, а само неколкумина се подготвени да го носат товарот на одговорноста.

Токму затоа повеќето луѓе сакаат да ги држат другите луѓе одговорни и да ги обвинуваат за нивните грешки: да бегаат од преземање на одговорност за себе и да не мора да ризикуваат да прават грешки и можноста да се соочат со неуспех. Оттука може да се види дека повеќето луѓе доброволно им овозможуваат на другите да ја имаат моќта и контролата над нивните животи, како што се политичарите, свештениците и „гуруата" од сите видови.

Или го ставаат товарот на одговорноста на спасителот: некој кој ќе дојде да ги ослободи од нивното страдање. Тие самите не мора да преземат акција, другото лице би ја направила таа „валкана“ работа за нив. На овој начин, кога нешто оди погрешно, некој друг е секогаш тука да биде виновен.





Но, цената што треба да ја платат за давање на нивната одговорност е многу поголема отколку што тие се свесни. Кога ја даваме нашата одговорност на некој друг, ние исто така ја даваме нашата слобода. Со одлуката да не бидеме одговорни за животот што го живееме, ние ќе се чувствуваме како жртви на безброј надворешни сили, кои се надвор од нашата контрола. И единствениот начин да ја вратиме назад нашата слобода е да станеме одговорни.

Откако ќе го направиме тоа, ќе бидеме повеќе свесни за нашите дела и акции и ќе се гледаме како креатори на нашата судбина. Тогаш ќе престанеме да ги обвинуваме другите и ќе се фокусираме на она што навистина е важно: како да се менуваме.