Кога ќе се појават топлотни бранови, луѓето почнуваат да бараат нешто што може да ја намали температурата. Едно решение е точно под нашите нозе: тротоарот.

Знаеме колку може да стане топло кога одите по темен тротоар или асфалт, а надвор е многу жешко. Жешката улица не е само жешка на допир: исто така ја зголемува и температурата на околниот воздух.

Истражувањата покажуваат дека со изградбата на рефлективни патишта со посветла боја може да се намали температурите на воздухот за повеќе од 1,4 степени Целзиусови и во тој процес, да се намали фреквенцијата на топлотните бранови за 41 отсто низ градовите во САД.

Но, рефлектирачките површини треба да се користат стратешки - ако се постават погрешно, може да ги загрее околните згради, наместо да лади.

Истражувачите од Центарот за одржливост на бетонот на Институтот за технологија во Масачусетс, ги моделирале овие површини и утврдиле правилен баланс за намалување на топлината, помагајќи им на градовите да ја намалат топлината и емисиите на стакленички гасови.

Зошто површините се загреваат?

Сите површини, во зависност од количината на зрачење што го апсорбираат или рефлектираат, можат да влијаат на температурата на воздухот во градовите.

Во урбаните области, околу 40 отсто од земјиштето е асфалтирано, а тој тротоар апсорбира сончево зрачење. Апсорбираната топлина во масата на тротоарот постепено се ослободува, загревајќи ја околнита.


Рефлектирачките материјали на тротоарот можат да спречат да се собере топлината и да помогнат во борбата против климатските промени со рефлектирање на сончевто зрачење. Белите покриви може да го имаат истиот ефект.

За да ја проценат рефлективноста на тротоарите, истражувачите користеле мерка наречена албедо. Албедо се однесува на пропроцијата на светлината што ја рефлектира површината. Колку е помал албедото на површината, толку повеќе апсорбира светлина и толку повеќе топлина зафаќа.

Колку е потемна површината, толку е помал албедото. Конвенционалните тротоари како што е асфалтот имаат ниско албедо од околу 0,05-0,1, што значи дека тие рефлектираат само 5 до 10 отсто од светлината што ја примаат и апсорбираат дури 95 отсто.

Кога тротоарите наместо тоа користат посветли адитиви, рефлектирачки агрегати, површински обложувања што рефлектираат светлина или полесни материјали за поплочување како бетон, тие можат да го зголемат тројно албедото, испраќајќи повеќе зрачење во вселената.

Иако придобивките од рефлектирачките тротоари можат да варираат низ патиштата, тие се, во целина, огромни.

Но, не сите асфалтирани области се идеални за ладни патишта. Во градовите, па дури и во урбаните населби, придобивките се разликуваат.

Кога посветлите тротоари го рефлектираат зрачењето врз зградите - наречено инцидентно зрачење - тие можат да ги загреваат блиските згради во текот на летото, што всушност ја зголемува побарувачката за климатизација. Затоа е важно вниманието кон локацијата.

Рефлектирачките тротоари се елегантно решение што може да трансформира нешто што го користиме секој ден за да го намалиме урбаното затоплување.

Целосните емисии на животниот циклус на патиштата, вклучувајќи ги и материјалите што се користат во нив, треба да се земат предвид. Но, бидејќи градовите разгледуваат начини за борба против ефектите од климатските промени истражувачите веруваат дека стратешкото оптимизирање на тротоарот е паметна опција што може да ги направи урбаните јадра попогодни за живеење.

Извор: Science Alert
Фото: Freepik