Во свет каде што изобилува различноста, сините очи се издвојуваат како посебна карактеристика. Додека на глобално ниво само еден од десет луѓе може да се пофали со оваа боја на очи, во одредени европски популации бројот нагло се зголемува.

Научници од Велика Британија посочуваат дека лицата со сини очи имаат мала предност во услови на слаба осветленост.

Антрополозите Кјоко Јамагучи и Фејт Ерин Кејн од Универзитетот „Џон Мурс“ во Ливерпул спровеле истражување во кое биле вклучени 39 возрасни волонтери. Учесниците биле подложени на краток тест на очите при намалени нивоа на светлина, што открило интригантни резултати.

Експериментот покажал дека луѓето со сини очи можат да ги прочитаат натписите на ѕидот при многу пониски услови на осветлување, во споредба со луѓето со кафеави очи. Нивното откритие ја поддржува теоријата дека губењето на пигментацијата на ирисот можеби било поволно за одредени популации, за да се подобри видот во средини со слаба осветленост.

Но, важно е да се забележи прелиминарната природа на истражувањето и релативно малата големина на примерокот на испитаниците. Сепак, резултатите фрлаат светлина врз еволутивните сили вклучени во обликувањето на различноста на бојата на очите.

Бојата на нашите очи е одредена од присуството и дистрибуцијата на протеини како меланин во ирисот. Повисоките нивоа на меланин ги затемнуваат очите, додека намалената пигментација резултира со посина боја.

Истражувањето ја нагласува сложената интеракција помеѓу генетиката, животната средина и природната селекција кај луѓето.