Епидемиолошките податоци долго време ја поврзуваат депресијата со Алцхајмеровата болест, невродегенеративно заболување кое се карактеризира со прогресивна деменција. Сега нова студија идентификува заеднички генски фактори и кај депресијата и кај Алцхајмеровата болест. Важно е дека истражувачите откриле дека депресијата игра голема улога во развојот на Алцхајмеровата болест, а оние со полоша депресија доживеале побрзо опаѓање на меморијата.

- Тоа ја зголемува веројатноста дека постојат гени кои придонесуваат за двете болести. Додека заедничката генска основа е мала, наодите укажуваат на потенцијална причинска улога на депресијата врз деменцијата - изјави Ализа Винго, доктор на науки од Медицинскиот факултет на Универзитетот „Емори“ во Атланта, САД.

Авторите изведоа студија за асоцијација на ниво на геном (GWAS), техника која го скенира целиот геном за области поврзани со одредени состојби. GWAS идентификувала 28 мозочни протеини и 75 транскрипти - пораки што ги кодираат протеините - кои беа поврзани со депресија. Меѓу нив, 46 транскрипти и 7 протеини беа исто така поврзани со симптоми на Алцхајмеровата болест. Податоците укажуваат на заедничка генска основа за двете болести, што може да доведе до зголемен ризик за Алцхајмерова болест поврзан со депресија.

Иако претходните студии ги испитуваа Алцхајмеровата болест и депресијата користејќи GWAS, сегашната работа беше помоќна, со користење поголеми, нови збирки на податоци кои открија подетални информации.

- Оваа студија ја открива врската помеѓу депресијата и Алцхајмеровата болест и поврзаната деменција на генско ниво - вели доктор Томас Винго, еден од авторите.

- Ова е важно затоа што може да ја објасни, барем делумно, добро воспоставената епидемиолошка поврзаност помеѓу депресијата и повисокиот ризик за деменција - додаде тој.

- Овој однос го покренува прашањето дали третманот на депресија може да го ублажи ризикот од деменција. Идентификувавме гени кои можат да ја објаснат врската помеѓу депресијата и деменцијата, што заслужуваат понатамошно проучување. Таквите гени може да бидат важни цели за третман и за депресија и за намалување на ризикот од деменција - рече Винго.

- Трошоците за неефективно третираната депресија продолжуваат да растат. Има докази дека големото депресивно растројство го зголемува ризикот за Алцхајмерова болест, но има мал увид во оваа врска - вели Џон Кристал, уредник на „Биолошката психијатрија“, списание каде што се појави студијата.

- Оваа иновативна студија, која ги поврзува механизмите на генски ризик со молекуларните промени во мозокот, ја дава најјасната врска досега што ја поддржува хипотезата дека депресијата игра причинска улога во биологијата на Алцхајмеровата болест - додаде тој.

Ова не значи дека ако некој има епизода на депресија, деменцијата е неизбежен резултат. Наместо тоа, посочува дека неефективно третираната депресија може да ја влоши биологијата на Алцхајмеровата болест, потенцијално забрзувајќи го почетокот на симптомите и зголемувајќи ја стапката на функционално опаѓање.

Извор: Eurasiareview
Фото: Freepik