Редовното пешачење му носи многу придобивки на здравјето на човекот, вклучувајќи го и намалувањето на ризикот од срцеви заболувања, дијабетес тип 2 и депресија. Но, најдобро од сѐ, бесплатно е, може да се прави насекаде и релативно лесно се вклопува во нашите дневни рутини.

Често слушаме дека 10.000 чекори се цел за која се залагаме дневно. Но, дали навистина треба да се направат 10.000 чекори дневно? Не е неопходно. Оваа бројка првично била популаризирана како дел од маркетинг-кампања и е предмет на многу критики. Но, ако токму оваа цел ве тера повеќе да пешачите, тогаш е добра цел кон која треба да се стремите.

Од каде потекнува целта за 10.000 чекори? Концептот за 10.000 чекори првично бил формулиран во Јапонија, пред Олимписките игри во Токио во 1964 година. Не постоеле вистински докази што би ја поддржале оваа цел. Наместо тоа, станувало збор за маркетинг-стратегија за продавање бројачи за чекори. Постоел мал интерес за идејата до крајот на векот, кога концептот бил ревидиран од австралиските истражувачи за промоција на здравјето во 2001 година за да ги поттикне луѓето да бидат поактивни.

Врз основа на собраните докази, многу упатства за физичка активност низ целиот свет препорачуваат минимум 150 минути физичка активност со умерен интензитет неделно. Ова е еднакво на 30 минути во денот. Половина час активност соодветствува на 3.000 до 4.000 чекори со умерено темпо. Се разбира, некои луѓе прават многу помалку чекори дневно - на пример, постарите луѓе, оние со хронична болест и канцелариските работници. А други, пак, прават многу повеќе: децата, тркачите и некои работници.

Значи, целта од 10.000 чекори не е соодветна за секого. Поставувањето пониска индивидуална цел е во ред, но обидете се да додадете околу 3.000 до 4.000 чекори во текот на вашиот ден. Ова значи дека ќе ја исполните 30-минутната активност. Некои истражувања покажаа подобри здравствени резултати дури и кај учесниците што направиле помалку од 10.000 чекори дневно. Австралиско истражување открило дека луѓето што направиле 5.000 чекори дневно имале многу помал ризик од срцеви заболувања и мозочен удар од оние што направиле помалку од 5.000 чекори. Друго истражување покажало дека жените што правеле  по 5.000 чекори дневно имале значително помал ризик од прекумерна тежина или висок крвен притисок отколку оние што не правеле.

Но, многу истражувања покажале и дека поголемиот број чекори доведуваат до зголемување на здравствените придобивки. Едно американско истражување од 2010 година открило 10 отсто намалување на појавата на метаболички синдром (збир на состојби што го зголемуваат ризикот од дијабетес, срцеви заболувања и мозочен удар) за секое зголемување од 1.000 чекори дневно.

Австралиско истражување од 2015 година покажало дека секое зголемување од 1.000 чекори дневно го намалува ризикот од прерана смрт од која било причина за 6 отсто, а оние што прават 10.000 чекори или повеќе дневно имаат 46 отсто помал ризик од предвремена смрт. Друго австралиско истражување од 2017 година покажало дека луѓето со повеќе направени чекори поминале помалку време во болница. Значи, заклучокот е колку повеќе чекори, толку подобро.

Важно е да се знае дека ниту едно упатство за јавно здравје не е целосно соодветно за секој човек; пораките за јавно здравје се насочени кон населението во целост. Значи, не треба да се потценува моќта на едноставна порака за јавно здравје: 10.000 чекори е цел што лесно се запомнува и лесно се мери. Зголемувањето на нивоата на активност, преку зголемување на секојдневниот број на чекори, вреди; дури и ако 10.000 чекори не е вистинската цел за вас. Најважно е да бидете активни колку што можете повеќе. Стремежот кон 10.000 чекори е само еден од начините да го направите тоа.