Првпат научниците складирале информација базирана на светлина како звучни бранови во компјутерски чип – нешто што научниците го споредуваат со фаќање на молњата.


Иако ова може да звучи малку чудно, овој процес е критичен ако некогаш сакаме да ги промениме нашите моментални електронски компјутери во компјутери базирани на светлина, па со тоа да дојде и до пренесување на податоци со брзина на светлината. Таквите компјутери би имале потенцијал да работат 20 пати побрзо од лаптопот, а и нема да произведуваат топлина или да ја земаат енергијата како постојните уреди. Тоа е така бидејќи, во теорија, ги процесираат податоците во форма на фотони наместо на електрони. Се вели во теорија бидејќи ваквиот процес е полесно да се објасни отколку да се изврши во практика.

Наоѓањето начин за компјутерскиот чип да има способност да процесира информации складирани во фотони е многу тешко бидејќи процесот се одвива премногу брзо за постојните микрочипови да можат да го прочитаат. Затоа информациите базирани на светлина кои поминуваат низ интернет-каблите во моментов се претвораат во бавни електрони. Но, подобра алтернатива би било да се забави светлината и да се претвори во звук. Токму тоа го направиле истражувачите од Универзитетот во Сиднеј.

Информацијата во нивниот чип е во акустична форма, а магнитудата е побавна од оптичкиот домен. Тоа значи дека компјутерите би можеле да ги имаат придобивките од испраќање информации со брзина на светлината, без пречки од електромагнетна радијација, но би можеле и да ги забават податоците доволно за чиповите да можат да направат нешто корисно од тоа.

Тимот развил систем за меморија кој прецизно се пренесува помеѓу светлината и звучните бранови на фотонски микрочип. Прво, фотонската информација влегува во чипот како пулс од светлина (жолт), каде што стапува во интеракција со „пишан“ пулс (син), креирајќи акустичен бран кој ги складира податоците. Друг светлосен пулс наречен „читачки“ пулс (син) пристапува кон звучните податоци и се емитува како светлина уште еднаш (жолт). Додека непречената светлина ќе помине низ чипот за 2 до 3 наносекунди, еднаш кога е складирана како звучен бран, информацијата може да остане на чипот до 10 наносекунди, доволно долго за да биде процесирана.



Системот функционирал во широк опсег. Тимот на експерти смета дека со ова се подобрува способноста за контролирање на информациите, а се зголемува и ефикасноста на уредите.