Кој е најдобриот начин да се обезбеди место во рајот? За некои древни Грци, одговорот бил со закопување на телата со златни табли на кои биле врежани ритуални текстови. Овие златни табли служеле како пасоши што ги утврдувале идентитетот и чистотата на мртвите и им овозможувале полесно да се движат низ смртните и божествените царства, заштитувајќи ги од какви било зла што би можеле да ги прогонуваат во текот на нивното патување.

За античките Грци, рајот бил само еден дел од подземниот свет, местото со кое владееле Хадес и неговата невеста Персефона. Теоретски, само луѓето и хероите од полувистинската лоза како Херакле, Орфеј и Одисеј успеале да влезат во Подземјето. Слично како пеколот на Данте, царството на Хадес било поделено во многу различни области каде што мртвите завршувале во зависност од нивните дела во текот на животот. Елисиумот или Елиските полиња биле рајски и последното место за одмор на најдобрите луѓе. Најлошите луѓе завршувале во Тартар, космичка јама каде што биле затворени непријателите на боговите - титаните.


Златните табли биле дизајнирани за да го олеснат патот до Елисиумот и биле наречени „lamellae“ на латински. Тие биле мали парчиња на кои биле напишани насоки кон рајот, напишани од гледна точка на починатиот. Таблите датираат од 4 и 5 век пр.н.е. и најчесто биле откриени во гробовите.

Археолозите ги поврзуваат овие „пасоши за задгробниот живот“ со Орфеј, митски херој тесно поврзан со подземниот свет, меѓутоа, овие табли всушност не се однесуваат на Орфеј. Наместо тоа, текстовите во нив давале упатства како луѓето правилно да се однесуваат во рајот и дејствувале како амајлии за заштита на луѓето што биле закопани.

Голем дел од античките мистериозни култови им ветувале на приврзаниците посебно место во задгробниот живот преку иницијација и учество во ритуалите, меѓутоа, култот што ги создал овие пасоши никаде не бил именуван.


Во доцниот 19 век биле пронајдени четири извонредни табли на гробиштата во Тури, Јужна Италија. Натписите на овие табли опишувале колку побожен бил покојниот, овозможувајќи му пристап до најдобрите делови од подземниот свет. Еден текст на табла од Петлеа, Јужна Италија, содржи патоказ до рајот, поучувајќи го покојникот да го заобиколи пролетниот и бел кипарис, а потоа да продолжи кон Езерото на спомените и да ја пренесе пораката: „Јас сум дете на Ге и ѕвездениот Уранас; вие и самите го знаете тоа. Јас сум жеден и пропаѓам. Дојдете, дајте ми ладна вода што тече од Езерото на спомените“.