Нова година била најпрославуваниот и најголемиот празник на просторите на поранешна Југославија.
Нова година во Југославија била важен елемент на колективниот наднационален идентитет во процес на сеопфатна трансформација на општеството, креирање нов човек во социјализмот и создавање чувство на припадност во една заедница, без оглед на верата и националноста. Прославата на Нова година со текот на времето ја потисна прославата на Божиќ и стана еден вистински национален празник.
Тито секоја година организирал свечени прослави со своите најблиски соработници, семејството, пријателите, а покрај тоа, посетувал и јавни настани, организирал прошетка низ градските улици, па дури и возење со градски превоз за граѓаните да имаат можност да му ја честитаат Новата година на претседателот.