Во потрага по живот во сончевите системи во близина и далеку, истражувачите честопати го прифаќале присуството на кислород во атмосферата на планетата како најсигурен знак дека животот би можел да биде присутен. Новото истражување од Џон Хопкинс укажува дека ова правило треба повторно да се разгледа.
Симулирајќи ја атмосферата на планетите надвор од Сончевиот Систем во нивната лабораторија, истражувачите се обидоа да докажат дека кислородот не е доволен за да се развие живот.
- Нашите експерименти создадоа кислород и органски молекули што би можеле да послужат како градежни блокови на живот во лабораторијата, докажувајќи дека присуството на двете дефинитивно означува живот - вели Чао Хе, асистент-научник за истражување на Џон Хопкинс.
- Истражувачите треба внимателно да размислат како се произведуваат овие молекули - додава тој.
Кислородот сочинува 20 отсто од атмосферата на Земјата и се смета за еден од гасовите со најсилни „био-отпечатоци“ во атмосферата на Земјата. Меѓутоа, во потрага по живот надвор од Сончевиот Систем на Земјата малку е познато за тоа како различни извори на енергија иницираат хемиски реакции и како тие реакции може да создадат биосигнатури како кислородот. Додека други истражувачи создале фотохемиски модели на компјутер за да предвидат што би можеле да создадат атмосферите на егзопланетите, вакви симулации не биле спроведени во лабораторијата, вели Хе.
Истражувачкиот тим ги извршил симулациските експерименти во специјално дизајнирана комора наречена HAZE. Истражувачите тестирале девет различни гасни мешавини, во согласност со предвидувањата за видови атмосфери на супер-Земја и мини-Нептун; ваквите егзопланети се најзастапен тип на планети во нашата галаксија Млечен Пат. Секоја мешавина има специфичен состав на гасови, на пр., јаглероден диоксид, вода, амонијак и метан и секоја од нив се загрева на температури што се движат од околу 80 до 700 Целзиусови степени.
Хе и тимот дозволиле секоја гасна мешавина да влезе во PHAZER нагодувањето, а потоа ја изложија смесата на еден од двата вида енергија наменета за имитирање на енергија што предизвикува хемиски реакции во планетарните атмосфери.
Откако експериментите континуирано траеле три дена, научниците дошле до заклучок дека
кислородот во комбинација со органските материи не гарантира живот, а таканаречените „био-отпечатоци“ може да бидат лажен сигнал дека на некоја планета постои или некогаш постоел живот.