Додека се учи азбуката, а паралелно се учат и броевите, треба макотрпно да се истрае за целосно и правилно нивно совладување. Пример, една погрешно научена буква целиот живот погрешно ќе се пишува, затоа се потребни: мотив, внимание и заинтересираност. Контролата над работната тетратка на секое учениче треба да биде постојана и континуирана затоа што, на тој начин, се учи од грешките. Не само да напишеме цела страница во тетратка, ами да согледаме што сме напишале и како сме го напишале тоа. Понатаму, развивањето на вештините за изразно и јасно читање е многу важна навика кога се обработува песна, расказ, приказна и сл. Треба да се знае правилно и точно да се чита (литературно), а за тоа секако дека предуслов е правилно научената азбука. Кога тоа е научено, понатаму со текот на времето и барањата во програмата за работа на наставникот се очекува да разликуваме: раскажување/прераскажување на текст, бидејќи тука многу се греши и не се разликува прво и трето лице. Најдобро се учи низ игра, музика и разговор (тоа е доволно, за најмалата возраст). Вежбање, повторување, потсетување, самостојни активности... сето тоа придонесува писмената основа кај ученикот да биде цврста и стабилна, и кога да го прашаш, да знае веднаш да одговори на прашањето. Потребна е многу работа со учениците во одделенска настава затоа што првите почетоци се многу потребни за понатаму да се изгради од ученичето – прав ученик! Верувам дека секој одделенски наставник го дава најдоброто од себе за своите најмили во училницата. Исто така, важна улога имаат и родителите, кои треба постојано да им укажуваат на своите деца зошто е важно да бидат внимателни на часовите и да ги слушаат учителите/наставниците. Понатаму, должностите и обврските ги преземаат одговорните во училницата. Дете кое со радост оди на школо и покажува почит и култура кон претпоставениот и кон другарчињата - соученици, ќе биде на добар пат. Има различни карактери, како на деца така и на просветни работници. Но, со убав збор, паметно, насмеано, секогаш со позитивни мисли, секој еден проблем може да се надмине. Практикувајте убави зборови, децата ги сакаат. Ова е само еден мал дел за тоа што значи потребата од квалитетна стекната основа, а најмногу се однесува на одделенска настава. Нормално, сега таа основа треба да прерасне и да се надгради во уште подобар и поквалитетен, содржински исполнет наставен континуитет!

Ученик, солидно „поткован“, со квалитетна стекната основа, многу едноставно и лесно се приспособува на новата, за него, предметна настава, кога ќе дојде во шесто одделение, а тоа нормално продолжува и во прва година средно образование. Погоре кажавме кој е клучниот предуслов за предметните наставници да ја продолжат предметната настава со новите ученици. Што е тоа што веднаш може како недостаток, односно пропуст, да се забележи, па да се реагира од страна на предметниот наставник? Секако, прво нешто: ученикот има проблем со читање и пишување; понатаму, проблем со цртање крива линија, собирање, одземање, множење, делење и разни други математички операции... па со ред, ќе се соберат и белешките од другите предмети. Причината за пропустите се бара и открива низ разговор со самиот ученик, со неговите родители, со учителот кој го учел и што друго му преостанува на наставникот освен да организира дополнителни часови и да му помогне на тој ученик да оди напред, а не да стои в место. Многу е корисно навреме да се открие пропустот, за потоа да може да се поправа (колку што се може, се разбира). Наставникот има должност и мора да работи посебно со секој ученик кај кого ќе забележи дека има некаква тешкотија во учењето и разбирањето. Не е така лесно и едноставно да се премине од одделенска во предметна настава, но со текот на времето навиката се совладува и активностите продолжуваат онака како што ги планира и води наставникот. Учиме, во секој случај, како да се однесуваме, односно да го почитуваме Кодексот на училиштето, да се внимава на културата/некултурата на изразување, што е од клучна важност во образовната средина, сепак, е културна установа, и најважно, учиме да бидеме добри, паметни, одговорни во извршувањето на наставните обврски, оти само на тој начин ќе бидат видливи резултатите и успесите. И, да не заборавиме дека треба да соработуваме со соучениците и со наставниците, а да ги почитуваме сите други во училиштето и надвор од него.

За каква било потреба, учениците имаат одделенска заедница, на која треба да дискутираат заеднички, понатаму, како што оди по ред, се консултира: класен раководител, директор, стручна служба во училиштето (педагог, психолог, социјален работник), секретар, благајник, библиотекар и сите помошници во училишната средина. Треба да се има јасен став и поучна организација затоа што така многу подобро и поефективно се функционира. За крај, ќе дополнам: ученик кој има навика да учи и да се докажува, продолжува да ги негува своите навики; додека, пак, ученик кој нема толку голема желба да чита и учи и гледа само колку да помине, јас би го советувал да земе пример и да оди по стапките на неговото другарче, кое има добри намери што сака да биде: образован, примерен и одличен ученик. Не е тешко, потребна е само мала волја. Секој ученик е способен за подвиг бидејќи секој поседува некаква дарба, односно талент, што го прави да биде препознаен. Тоа треба да доаѓа до зачестен израз.