Антарктикот е мрачно, оддалечено и темно место во текот на зимата, но постојат луѓе кои се неверојатно храбри и одлучиле да живеат таму речиси целосно отсечени од остатокот од светот.
Истражување спроведено од Универзитетот во Минхен покажа дека животот на луѓето отсечени од остатокот на светот може да го промени начинот на кој тие зборуваат.
Марлон Кларк е еден од 26-темина што живееле на истражувачката станица „Ротера“, на Антарктичкиот Полуостров.
- Велат дека е побрзо да се стигне до некој кој се наоѓа на Меѓународната вселенска станица отколку медицински да се евакуира некој од Антарктикот во зима - вели Кларк, кој живеел на истражувачката станица на островот Аделаида.
Антарктикот е најмалку населениот континент на планетата. Нема постојана човечка популација, туку само мал број истражувачки станици и мраз.
- Изолирани сте и опкружени со мистерија - вели Кларк.
Во текот на 26. недели речиси постојан мрак и сурово време, Кларк и колегите-научници заедно работеа, јадеа и се дружеа. Тие едвај имаа контакт со домот. Сателитските телефонски повици се скапи и затоа ретко се користат.
- Разговараме додека работиме, а на паузите играме билјард. Мораме да ги научиме приказните што ги носи секој од нас - вели тој.
Јазикот на кој сите зборуваат е англиски, а се користи и жаргон уникатен за истражувачката станица на Антарктикот.
Среде тие разговори се случило нешто изненадувачко - нивните акценти се промениле.
Кларк и неговите колеги не го забележале тоа. Сè што знаеле е дека учествуваат во необичен експеримент кој вклучувал следење на сопствениот глас со текот на времето. Ова го правеле со 10-минутни снимки на секои неколку недели. На снимките тие седеле пред микрофон и ги повторувале истите 29 збора што се појавувале на екранот од компјутерот. Храна. Кафе. Крие. Проток на воздух... Повеќето од овие зборови се користеле редовно во текот на денот и содржеле звуци на самогласки за кои се знае дека се разликуваат во англискиот акцент.
Кога снимките стигнале до тимот на истражувачи на фонетиката на Универзитетот Лудвиг-Максимилијанс-Универзитетот во Минхен, Германија, тие откриле дека изговорот на некои од зборовите се променил. Она што тие го забележале било појава на нов акцент.
Фото: British Antarctic Survey
Експериментот на Антарктикот понуди слика од нешто што се случило безброј пати низ историјата на човештвото, бидејќи групи луѓе станале отсечени од другите, поради што нивните акценти, дијалекти, па дури и јазици се разликуваат едни од други. Во големи размери, истражувачите велат дека ова може да даде увид во тоа зошто се разликуваат американскиот и британскиот англиски.
- Шест месеци не се многу долг период, така што видовме мали промени. Но, откривме дека некои од самогласките се поместени - вели Џонатан Харингтон, професор по фонетика и обработка на говор на Лудвиг-Максимилијанс- Универзитетот во Минхен.
Причината за оваа промена открива можен основен механизам за тоа како ги усвојуваме акцентите во текот на нашите животи.
- Кога разговараме со други, го меморираме тој говор и тогаш тоа има влијание врз нашата сопствена продукција на говор - вели Харингтон.
Всушност, ние се пренесуваме и се „инфицираме“ едни со други со изговори секогаш кога комуницираме со другите. Со текот на времето, ако имаме редовен и подолг контакт со некого, можеме да почнеме да ги имитираме неговите звуци.
Но, во истражувачкиот центар на Антарктикот, во игра е уште еден фактор - разновидноста на потеклото на истражувачите. Таа зима во станицата живееле неколку Американци, Исланѓанец, неколку Германци, Шкот и еден човек од Велшанец.
Кларк вели дека некои од луѓето што престојувале во станицата таа зима претрпеле подраматични промени во начинот на кој зборувале.
- Еден од моите пријатели зборуваше велшки како негов прв јазик и имаше навистина силен акцент кога зборуваше англиски. Но, до крајот на престојот неговиот акцент омекна - вели Кларк.
Истото се случило и со Германка: таа почнала да зборува англиски како да ѝ е мајчин јазик.
Истражувачите велат дека жителите на истражувачката станица не само што суптилно го менуваат својот акцент, туку и развиваат еден вид истражувачки жаргон - низа зборови што веројатно не ги разбираат оние луѓе од „надворешниот свет“. Изненадувачки е тоа што некои од овие зборови немаат никаква врска со науката или Антарктикот.
Извор:
ВВС
Фото: British Antarctic Survey