Идејата се родила кога извршниот директор Тоби Мекартни работел со хуманитарна организација во Јужна Индија која им помагала на луѓето што работеле во депониите како берачи. Дел од собраната пластика се топел во дупки. Со оваа технологија животниот циклус на најчесто користениот материјал содржан во редовен асфалт може да се продолжи со мешавина од пластичен отпад создаден од компанијата. Исто така, се намалува количеството на фосилни горива што се користат во процесот, што е одлично за животната средина.

Фото: MacRebur/Facebook

Во основа, тие земаат мешавина од пластичен отпад, ја гранулираат и ја додаваат во формулата за асфалтен бетон што се користи за градење патишта.

Но, не секој вид пластика може да се користи за ова. Мора да биде означена како отпад, така што не треба да биде нова или рециклирана пластика. Бидејќи создавањето асфалт бара топлина, целата употребена пластика треба да се стопи на одредена температура.

Фото: MacRebur/Facebook

Иако некои пластични материјали не се користат во процесот, важно е дека се користи црната пластика, која е тешко да се рециклира. Патиштата изградени со оваа техника се поевтини затоа што користи отпад што нема никаква вредност и за него градот треба да плати за да го однесе до депонија.

Патиштата што содржат пластика изгледаат како обичните патишта, но се пофлексибилни. Поради таа причина, тие подобро се справуваат со секојдневните временски непогоди. Овие патишта се 60 отсто посилни и траат подолго, со што се намалува појавата на пукнатини и дупки. Мешавината може да се примени не само за патишта, туку и за паркиралишта, автопати, аеродромски писти и тркачки патеки.