Д-р Арбен Таравари е невролог со долгогодишно искуство во Универзитетската клиника за неврологија - Скопје. Дипломирал на Медицинскиот факултет при УКИМ, а специјализирал неврологија и семејна медицина. Докторирал на тема за Паркинсонова болест. Тој е редовен предавач на Медицинскиот факултет при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, поранешен министер за здравство, од 2017 година градоначалник на Гостивар.
На претстојните претседателски избори е кандидат на Алијансата на Албанците и други партии здружени во коалицијата „Европски сојуз за промени“
Како дете, што сакавте да бидете кога ќе пораснете?
- Отсекогаш сонував да станам учител. Имаше нешто магично во идејата да се застане во училница, да се сподели знаење и да се разгори љубопитноста кај младите умови. Овој стремеж ме научи на вредноста на трпението, разбирањето и моќта на образованието.
Кои предмети и професори Ви оставија најголем впечаток во основно и средно образование?
- Има неколку професори на кои и денес радо се сеќавам: Агрон Река, професор по хемија, Атип Усеини, професор по физика, Вера Петрова, професорка по неврологија и Владимир Серафимовски, професор по патофизиологија
Бев фасциниран од човечкиот мозок
Како одлучивте на кој факултет да се запишете?
- Мојата одлука да се запишам на Медицински факултет и конкретно да се занимавам со неврологија беше поттикната од длабоката фасцинација со човечкиот мозок - најкомплексниот и најмистериозниот орган во нашето тело. Од млада возраст ме плени идејата дека нашите мисли, сеќавања, емоции, па дури и самата наша свест произлегуваат од оваа сложена мрежа на неврони. Изборот да станам невролог не беше само одлука за кариера, туку стремежот да придонесам за благосостојбата на другите луѓе преку знаење и емпатија.
Вечерата со цимерот се претвори во комедија од грешки
Каде живеевте додека студиравте, како го поминувавте слободно време, дали можете да ни кажете некоја анегдота од студентскиот живот?
Живеев во населбата Капиштец во Скопје. Моето слободно време, иако беше малку, го поминував истражувајќи го градот и барајќи книги. Една незаборавна анегдота што ми паѓа на ум е мојата и желбата на цимерот да зготвиме добра вечера. Никој од нас не беше особено вешт во кујна, а она што требаше да биде едноставно јадење се претвори во комедија на грешки. И покрај хаосот, таа вечер ќе ја помниме и двајцата потсетувајќи се на малите пикантерии од нашиот студентски живот.
Учев подучувајќи ги другите
Кои предмети најмногу Ви создадоа мака, како се спремавте за испити?
Анатомијата несомнено беше темата што ми претставуваше најголем предизвик. За разлика од другите области на медицината кои често се потпираат на разбирање на концептите и механизмите, анатомијата бараше огромно количество на меморија. Подготовката за испити по анатомија беше вежба за дисциплина и креативност. Една посебна стратегија што добро ми служеше беше кога се обидував да ги подучам другите. Открив дека обидот да му објаснам концепт или структура на врсник не само што го зајакнуваше моето разбирање, туку и ги истакнуваше областите на кои им требаше повеќе внимание.
Да се обезбедат прифатливи услови за сместување и исхрана за студентите
Што треба да се промени во образовниот систем и што да се направи за да се подобри студентскиот стандард?
Подобрувањето на образовниот систем и студентскиот стандард бара добро планиран пристап, интегрирање на практичните искуства со теоретското знаење за ефикасно да се подготват студентите за работната сила. Нагласувањето на критичкото размислување и решавањето проблеми во рамките на наставната програма, заедно со вклучувањето на технологијата и дигиталната писменост, е од суштинско значење за одржување чекор со пазарот на трудот, кој брзо се развива. Дополнително, поддршката на благосостојбата на студентите преку прифатливи услови за сместување и исхрана, стипендии, програми за ментално и физичко здравје може значително да го подобри нивното академско искуство и квалитетот на живот. Ова може да создаде образовна средина која не само што ќе ѝ дава приоритет на академската извонредност, туку и на обезбедувањето физичка и ментална благосостојба на студентите, подготвувајќи ги за успешна иднина.
Како да се спречи одливот на мозоци од нашата земја?
За да се спречи одливот на мозоци од нашата земја, од суштинско значење е да се создаде стратегија која ги подобрува економските услови, можностите за образование и квалитетот на живот. Со создавање висококвалитетни можности за работа, зајакнување на нашиот образовен систем и инвестирање во истражување и развој можеме да понудиме убедливи причини за задржување на талентираните и вешти лица. Поедноставувањето на бирократските процеси, нудењето даночни олеснувања за стартапи и подобрувањето на севкупните услови за живеење можат дополнително да ги привлечат професионалците да ја градат својата иднина овде. Ангажирањето на дијаспората за трансфер на знаење и инвестиции, заедно со поттикнување на меѓународната соработка, може да го трансформира одливот на мозоци, не само задржувајќи ги домашните таленти, туку и привлекувајќи експертиза од странство.
Студените да не ја потценуваат својата моќ да го променат светот
Што би им порачале на студентите?
Би им рекол: Искористете го овој единствен период од вашиот живот со отворени срца и љубопитни умови. Вашето време како студенти не е само период на стекнување знаења од учебниците, туку учење да се преиспитувате, критички да размислувате и да се движите низ сложеноста на светот. Запомнете, секој предизвик со кој се соочувате е можност за раст, а секој неуспех е отскочна штица кон успехот. Бидете храбри во следењето на вашите страсти и цврсти во вашата посветеност кон вашите вредности. Иднината ќе биде обликувана од вашата иновација, вашата храброст да сонувате и вашата решеност да постигнете значајно влијание. Никогаш не потценувајте ја моќта што ја имате за да го промените светот. Останете љубопитни, останете инспирирани и, пред сè, верувајте во вашата способност да направите разлика.
Фото: приватна архива