Фамилијарното дрво на човекот доби уште една гранка по откопувањето на претходно непознат вид човек кој живеел на остров во составот на денешни Филипини пред околу 50.000 години.
Видот е наречен хомо лузоненсис по островот Лузон, каде што се пронајдени остатоците, и не е директен претходник на современиот човек, туку далечен антички роднина.
Откритието беше објавено во списанието „Нејчр“ и е уште еден дел од доказите дека еволуцијата на човекот не е толку линиска како што се мислеше. Исто така, откритието поттикнува многу прашања, вклучително и тоа како овој вид човек пристигнал на островот и кои биле неговите претходници.
Истражувачите од Франција, Филипините и од Австралија ги пронашле остатоците во пештерата Калао, каде што во 2007 година беше пронајдена коска стара 67.000 години. На почетокот не беше јасно од кој вид човек е коската, но неодамна истражувачите открија седум заба и пет различни коски на местото, стари меѓу 50.000 и 67.000 години.
Со повеќе докази за испитување, од најмалку три лица, тие можеле да утврдат дека остатоците се од претходно непознат вид човек.
- Веднаш ги увидовме невообичаените карактеристики на овие фосили. Ги комплетиравме споредбите и анализите и беше потврдено дека ова е нешто специјално, за разлика од сите претходно опишани видови - истакна Флорен Детруа, ководач на студијата.
Поточно, забите што ги пронашле имале изненадувачка комбинација на елементи од различни антички луѓе.
- Тоа е мешавина која ја немаме видено кај други видови и тоа ни кажа дека ова не кореспондира со она што го знаеме денес, па опишавме нов вид - рече Детруа.
Фото: Yahoo News
Откритието наметнува многу прашања, вклучително и како хомо лузоненсис стасал до островот. Истражувачите исто така сè уште не се сигурни кој од постарите човекови претходници откриени преку фосилните остатоци во Африка е предок на хомо лузоненсис.
Долго време теориите за еволуцијата се вртеа околу идејата дека видот хомо еректус почнал да се раштркува од Африка пред околу 1,5 до 2 милиона години. Според таа теорија, другите антички луѓе останале во Африка, а на крајот изумреле. Но, теоријата беше предизвикана од откритијата во текот на последните години на видови кои изгледа не се потомци на хомо еректус.
Пронаоѓањето на хомо лузоненсис е уште еден доказ кој води кон тоа дека хомо еректус можеби и не бил единствениот вид што се рашетал низ светот.
Коската на стапалото на хомо лузоненсис не е слична на ниеден познат современик, но многу е слична со оние на вид за кој се знае дека живеел во Африка околу 2 или 3 милиони години порано.
Лузоненсис исто така има свиткани коски на прстите на нозете и на рацете, што сугерира дека искачувањето можеби било важен дел од неговото однесување - нешто што повеќе се поврзува со многу постари видови. Детруа истакна дека засега истражувачите веруваат дека лузоненсис најверојатно одел исправено. Остатоците сугерираат и дека видот бил со низок раст, можеби околу 120
сантиметри.