Многу земји ја гледаат паузата за ручек како важен дел од работниот ден и време за одмор и полнење на батериите.

Паузата за ручек не само што значи дека имате време да јадете и да уживате во храната, туку и да одвоите време да се дружите со колегите, да одите на прошетка или да дремнете.

Шпанија: 3 часа

Шпанската „сиеста“ не е шега. Во оваа земја повеќето компании паузираат од 14 до 17 часот, а потоа работат уште три часа пред да затворат. Но, зошто токму овие часови, а не, да речеме, од 9 часот наутро до пладне? Затоа што тогаш е најтопло, што доведува до намалена продуктивност, без разлика дали работите на отворено или во канцеларија. Шпанците цврсто се држат до своите традиции.

Грција: 3 часа

Долгата пауза за ручек во Грција не е толку поврзана со одморот. Грците го гледаат ручекот како најважниот оброк во денот, што значи дека одвојуваат повеќе време за него. Повеќето луѓе одат дома за ручек и дремка околу 14 часот, а на работа се враќаат во 17 часот.

Франција: 2 часа

Прифатливо е пазарџиите во Франција, без разлика дали се во раздвижениот Париз или во рурална Прованса, да се одмараат помеѓу 14 и 16 часот. Ова е универзален одмор и за децата на училиште и за работниците.

Кина: 2 часа

Работниците во Кина добиваат пауза за ручек помеѓу 12 и 14 часот, која започнува со брз ручек проследен со дремка. Идејата за дремка станува сè попопуларна во земја каде што веќе не е невообичаено фабриките да им дозволуваат на работниците да се препуштат на получасовна дремка.

Бразил: 2 часа

Бразилските работници знаат како максимално да ја искористат паузата за ручек. Тие често закажуваат состанок надвор од канцеларијата во 10:30 или 11:00 часот, а потоа прават пауза од два часа. Но, како и во Шпанија, вечерата започнува многу доцна, што им овозможува да работат до доцна.

Италија: 90 минути

Освен ако вашиот шеф не е прилично опуштен, еден и пол час за ручек е прилично ретка практика. Но, во Италија тоа е стандард.

Извор: 24sedam.rs
Фото: Freepik