Ретко се раѓа брилијантен ум како Алберт Ајнштајн, чиј живот бил полн со политички интриги, романтични афери и бизарни навики. Бидејќи имал толку богат и интересен живот, сигурно сте пропуштиле некоја занимливост и интересен факт за овој научник.

Како 16-годишник се откажал од германското државјанство, велејќи дека попрво би бил граѓанин на светот отколку националист. Немал државјанство до 1901 година, кога станал граѓанин на Швајцарија. ФБИ имало огромно досие за Ајнштајн, со над 1.400 страници, во кое се опишувала поврзаноста на научникот со мировни и социјалистички движења. Ајнштајн бил голем борец за слободата на говорот и човековите и граѓанските права. Кога починал претседателот на Израел во 1952 година, на Ајнштајн му понудиле да биде претседател на државата, но тој љубезно ја одбил понудата велејќи дека е стар, но и дека ја нема природната способност да се занимава со луѓе.

Неговиот љубовен живот бил преполн со случки. Иако бил најпаметниот човек во очите на обичниот свет, неговиот љубовен живот покажал дека е длабоко несовршен, сентиментален и понекогаш суров човек. Зад себе Ајнштајн имал два брака, еден со Милева Мариќ, а друг со роднината Елса. Додека бил во брак ја почнал врската со Елса. Исто така, се шпекулирало дека жената со која имал љубовна афера, Маргарита Коненкова, била руски шпион, но историчарите никогаш не ги потврдиле овие наоди.

Ајнштајн и Милева имале едно дете пред бракот, девојче за кое се мисли дека починало како бебе или било дадено на посвојување. Во бракот со Милева добил два сина, а едниот од нив, Едвард, имал шизофренија. Според некои писма, Ајнштајн бил благодарен на песните и цртежите што му ги испраќал болниот син, наведувајќи дека Едвард е негова слика и прилика, обземен од неизлечивата ментална болест.


Покрај лулето, Ајнштајн бил препознатлив и по бушавата коса, мустаќите и широките панталони, а неговите брчки биле инспирација за дизајнот за учителот Јода од „Војна на ѕвездите“. Она што го комплетирало неговиот изглед е фактот што никогаш не носел чорапи. И тоа било нешто на кое бил особено горд. Ова не го правел од некакви ексцентрични побуди, туку сфатил дека неговиот ножен палец постојано прави дупки во чорапите, па било поедноставно да престане да ги носи.

Во април 1955 година Ајнштајн бил примен во болница поради болка во градите. Наредниот ден починал, бидејќи наводно одбил операција која можела да му го спаси животот. И додека светот ја оплакувал смртта на 76-годишниот научник, во болницата се случувале вознемирувачки работи. Била спроведена обдукција за која докторот Томас Штолц Харви немал дозвола, и му ги извадил мозокот и очите, а остатокот од телото го дал на кремирање. Ова било спротивно на желбата на Ајнштајн, кој сакал целото тело да му биде кремирано.

Наводно докторот барал, но и добил дозвола од синот на Ајнштајн, Ханс, да спроведе истражување на мозокот на големиот Ајнштајн. Доктор Харви го чувал мозокот на научникот во својата канцеларија без знаци дека ќе го почне истражувањето, па поради тоа бил отпуштен од болница. Заминувајќи од работното место, докторот го зел мозокот со себе и го исекол на 200 парчиња. Одвреме-навреме научниците го контактирале да им испрати дел од мозокот на Ајнштајн за да спроведат истражувања што тој ги ветил, а никогаш не ги спровел.