„Моето синче само што наполни 3 години. Пред 4 месеци татко му почина. За смртта на татко му воопшто немаме разговарано. Детето само си донесе заклучок дека татко му е уште на работа и дека подоцна ќе се врати. Цело време е во исчекување и секоја ситница го потсетува на татко му, на пример, ќе здогледа нешто што го имал татко му, и ќе рече: „Ова е на тато“, или пак ќе се присети на некој заеднички настан, или пак нема да сака да заспие додека не се врати татко му. Моето прашање е која е најпогодна возраст да се разговара со детето и што е најдобро да му се каже во меѓувреме?“
Ова е читателско прашање упатено до психолозите соработници на Деца.мк.

Одговорот на Христина Стефановска прочитајте го на овој ЛИНК.