Водено од армија жени и опремено со соларна енергија и места за доење деца, метрото „Кочи“ ја менува историјата.
Долу на платформата, каде што воздухот е интензивно задушлив, се лизга возот. Возачот е жена.
Канцеларијата за билети ја води жена. Трансродна жена им помага на клиентите на информативното биро. На четири станици на метрото патничките можат да влезат во специјална кабина за да ги надојат своите бебиња.
Реџита, облечена во тиркизно-розова униформа, им помага на стотици луѓе што го користат метрото секој ден. Цела армија жени сочинуваат околу 80 отсто од работната сила на метрото, која брои 1.300 лица.
Од чистење станици до високи менаџерски улоги - покрај управниот директор кој е маж - ова е операција замислена да им даде на жените повеќе можности за работа.
Хима, возач на возот
- Ова е безбедна и чиста околина за мене. Парите што ги добивам прават голема разлика во нашиот буџет и она што можам да го направам за моето семејство - вели Реџита.
Доминантноста на жените ја објаснува одлуката за поставување кабини за доење опремени со седиште, вентилатор и полнач за телефон. Кабините се лоцирани во делови од станици до кои може да се пристапи без билет, така што секоја жена-минувач на која ѝ е потребна, може да ја искористи.
- Сфативме дека стапката на доење се намалува во Керала, па се прашавме дали можеме да помогнеме. Ако побарувачката расте, ќе поставиме повеќе од нив - вели Суми Натараџан, виш заменик-генерален менаџер за планирање и одржливост.
Вработена им помага на патниците со билетите
Оваа чувствителност карактеризира многу од политиките на метрото во државна сопственост. Станува збор за инфраструктурен проект од самиот почеток. Во земја каде што проектите рутински ги надминаа буџетите и ги надминаа роковите, метрото било завршено во рамките на договорените трошоци и временски ограничувања. Тоа користи соларна енергија за 35 отсто од своите енергетски потреби, а повеќе од 200 столба испреплетени во станицата се претворени во вертикални градини со употреба на ѓубриво направено од комунален отпад.
Една клучна одлука била да се обучат и назначат женски возачи: 7 од вкупно 39 возачи се жени. Друга одлука била вработување на 60 транссексуалци - првпат компанија во Индија официјално да одлучи да вработи транссексуални лица.
Вработена во грижа за корисниците
Во обид да им даде повеќе работни места на жените, метрото се приклучи на женскиот колектив наречен „Кудумбашри“ за да обезбеди оброци. Жените готват ручеци во нивните домови и патувајќи со метрото, им доставуваат оброци на вработените на метрото на различни станици. Тие заработуваат пари, а вработените од метрото уживаат во домашно приготвената храна.
- Уште од првиот ден верувавме дека политиките што ја обликуваат оваа институција мора да бидат прогресивни и иновативни и да бидат насочени кон социјално вклучување и зајакнување на жените - вели директорот на „Кочи“, Мохамед Ханиш.
Кабините за доење на станиците
Донесувањето на трансродовите луѓе во Керала пред очите на јавноста не било лесно. За разлика од другите делови на Индија, тука трансродовите луѓе живеат повлечено.
- Во Северна Индија, трансродовите луѓе живеат во заедници наречени хамами, но во Керала тие се осамени и изолирани - вели Суми Мохан, член на одборот на организацијата за човекови права „Сахајатрика“.
Стапката на трошоци за транссексуалците е висока. Пронаоѓањето прифатливо сместување во близина на станицата каде што работат било проблем за многумина.
Столбови претворени во вертикални градини
- Беше предизвик да се задржат вработените. Многумина земаа долго боледување. Тие имаат потреба од операции или имаат проблеми со нивниот хормонски третман. И сакаат дневна плата затоа што не можат да чекаат еден месец за да бидат платени. Но, ние не можевме да ги промениме правилата за само еден дел од вработените - вели Натараџан.
Како резултат на тоа останале десетина. Една од нив е Картика Рагхаван, која се откажала од работата како биохемичар во лабораторија поради осаменоста. Нејзините родители ја прифатиле и таа продолжила да живее со нив, што е реткост кај трансродовите луѓе во Керала.
- Работата во лабораторијата беше со неживи работи. Излегувањето и средбата со луѓето во метрото прават да се чувствувам среќно. Кога и да барав работа, огласите беа специфични, маж или жена. Метрото „Кочи“ ги прекрши сите стари правила и ни даде работа.
Политиките на метрото произлегуваат од поширок прогресивен етос што можеби е единствен за Керала. Иако државата неодамна се најде во вестите поради кампањата за жените да добијат право да се молат во храмот Сабаримала, каде што на жените со децении им бил забранет влезот, ова е исклучок. Државата има висока стапка на писменост, ниска стапка на смртност кај мајките и доенчињата и здрав однос во споредба со другите индиски држави.
Сепак, малку жени, и покрај тоа што се образовани, се дел од работната сила. Според последните официјални податоци за 2011 и 2012 година, 22 отсто од жените работат во формалниот сектор во руралните средини, во споредба со 56 отсто од мажите, што е пониско од 25 отсто во Индија.
Ова е причината зошто метрото Кочи направи свесен обид да им даде работни места на жените. Жените дури и работат ноќна смена, што е значајно во едно општество каде што ретко гледате жени по зајдисонце.
27-годишната Хима е возач-асистент, „локо-пилот“ како што ја нарекуваат. Смените не ѝ пречат бидејќи си ја сака работата.
- Го обожавам чувството за простор и начинот на кој луѓето се на платформата, кога го гледаат возот како вози, се насмевнуваат и ме поздравуваат - вели таа.
И Рагхаван нема проблем со смените.
- Сакам да бидам обучена како
возач. Тоа е следниот логичен чекор и тоа е мојата нова амбиција - вели таа.