Имам син на двегодишна возраст и мислам дека се соочуваме со проблем кој не е за занемарување. Во последно време се соочуваме со сè поизразен страв од други деца, без разлика дали се поголеми или помали. Го повишува тонот, дури и кога му се приближуваат тој веќе се соочува со паника. Друг момент е тоа што кога сме сами и зборуваме, тој споменува и сака да си игра со истите деца од кои се исплашил кога ги видел. Истото се случува и дома и во игротеки. Сега сакам да го пратам во градинка со цел да се социјализира и да го надмине стравот, но се плашам да не предизвикам контраефект. Многу е приврзан за мене, постојано е залепен до мене и ме бара секогаш кога си игра. Чувствувам некоја несигурност кај него и не ми е јасно од каде потекнува, од 9 месеци го оставам со бабите додека сум на работа, многу често и за спиење останува, не прави проблеми, речиси секој ден сме по паркови, игротеки, се дружиме со деца на негова возраст и поголеми. Ве молам за совет.

Прашањето на читателката, на Деца.мк го одговара Наташа Маџевска, психотерапевт.