Божиќ е веројатно прилично досадно време за атеистите. Но, и тие наоѓаат повод да го прослават 25 декември, а тоа не е Божиќ. Тие слават друг роденден, роденденот на сер Исак Њутн.
Идејата на атеистите е дека е подобро да се прослави раѓањето на една од најважните фигури во историјата на науката отколку раѓањето на Исус Христос.
„Њутнмас“ (Newtonmass од англиското Christmas) се слави на традиционалниот Божиќ, но сепак е различен од Божиќ. За почеток, дрвото што се украсува е јаболко (како почит кон јаболкото што го удри Њутн по главата овозможувајќи му да ги открие законите на гравитацијата). Дрвото се украсува со јаболка, кои не се цврсто прицврстени за дрвото, за да можат одвреме-навреме да паѓаат и да предизвикуваат генијални откритија.
Задолжителен елемент се разговорите на маса за разни проблеми на современата наука и за логиката, а дозволени се и логички игри и загатки. Омилен момент е ослободувањето на несаканите подароци добиени за традиционалниот Божиќ од врвот на висока зграда, чисто да се провери дали гравитацијата сè уште функционира.
Њутнмас почнал да се слави во раните 80-ти години кога американскиот писател Мајкл Марота почнал да им испраќа на пријателите и познајниците честитки за раѓањето на сер Исак Њутн наместо традиционални божиќни честитки.
Исто така, тој направил и радиоемисија на оваа тема во 1982 година, која почнала со зборовите на Александар Поуп.
- Природата и законите на природата лежеа скриени во ноќта/Бог рече: „Нека биде Њутн и би светлина.“
Овие зборови на кои се повикува се почетокот на првата книга во Светото писмо, со што Александар Попул го навестувал фундаменталниот придонес на Њутн во областа на науката за светлината.
Сер Исак Њутн бил физичар, математичар и филозоф и еден од највлијателните научници во историјата на човештвото. Неговиот придонес во развојот на различни области од физиката и математиката е неоспорен во светската научна револуција.
Меѓу другото, некои од неговите откритија се законите за движење и Законот за универзална привлечност, кои ги поставија темелите на класичната механика, прво докажувајќи дека движењето на небесните тела и објекти на Земјата ги почитува општите закони.
„Математички принципи на природната филозофија“, објавена во 1687 година, се смета за највлијателната книга во историјата на науката и ги поставува темелите на класичната механика. Во неа Њутн ги опишал универзалната привлечност и трите закони на движење кои доминирале во научниот поглед на физичкиот универзум во следните три века.
Исак Њутн ја разгледувал и природата на светлината. Тој го дизајнира првиот активен рефлекторски телескоп и ја докажа својата теорија за бои врз основа на набљудувања на распаѓањето на белата светлина низ стаклена призма. Њутн го формулирал емпирискиот закон за оксидација и го вовел концептот на Њутнова течност. Меѓу другите негови истражувања и дела се оние за брзината на звукот, потеклото на ѕвездите.
Она што е интересно за Њутн е дека тој бил христијанин и духовен човек. Напишал многу текстови за хронологијата на Библијата и за суштината на светото тројство. Тој, исто така, платил да им бидат поделени примероци од светата книга на сиромашните христијани.
Еден од неговите познати цитати за Бог и науката:
- Гравитацијата ги објаснува движењата на планетите, но не може да објасни кој ги преселил планетите. Бог владее со сите работи и знае сè што е или што може да се направи.
Њутн бил многу религиозен, но имал неортодоксни христијански ставови и затоа одбил да стане свештеник или да се причести.
Религиозните идеи на Њутн веројатно биле под влијание на верувањето на Хенри Мур во бесконечноста на универзумот, како и неговото отфрлање на Декартовиот дуализам. Во ракописот што му го испратил на Џон Лок, но подоцна одбил да го објави, тој го оспорил постоењето на светото тројство, верувајќи дека тоа било воведено во 4 век преку фалсификување библиски текстови.
Извор:
Standartnews.com
Фото:
Wikipedia