Ми се допаѓаш кога молчиш, оти си како отсутна,
оддалеку ме слушаш и гласот мој не те допира.
Како очите некаде да ти одлетале
и бакнеж еден ти ги склопил усните.
И затоа што со сите работи е полна мојата душа,
се појавуваш од нив, со нив исполнета.
Пеперутко на сонот, на мојата душа прилегаш
и личиш на зборот меланхолија.
Ми се допаѓаш кога молчиш и кога си како отсутна.
И како да се жалиш, пеперутко вљубена.
Од далечина ме слушаш и гласот твој не ме допира.
Дозволи ми да молчам заедно со твојот молк.
Пушти ме да ти зборувам така со твоето молчење,
да светам како светилка, со едноставност како прстен.
Слична си на ноќта, замолчена и ѕвездена.
Молчењето од ѕвезди ти е, толку далечно и чисто.
Ми се допаѓаш кога молчиш, оти си како отсутна.
Далечна и болна како да си починала.
Само еден збор тогаш, една насмевка е доволна.
И радосен сум, радосен затоа што тоа не е вистина.

Ви споделуваме и една прекрасна рецитација на оваа песна, во изведба на славната актерка Глен Клоуз.





Извор