Нова година, нови вие, велат некои... но, не секој го гледа доаѓањето на новата година со возбуда или исчекување. На многумина им се чини дека иднината нема голема стабилност. За волја на вистината, иднината понекогаш може да изгледа како предизвик за секој од нас - во тие моменти со страв гледаме на деновите што доаѓаат.
Никој не го сака ова чувство. Стравот од иднината е ужасно чувство – и тоа не толку различно од чувството на вистинската, физичка болка, според една статија. Всушност, според истражувањата, мнозинството луѓе би сакале веднаш да им се нанесе повисоко ниво на болка отколку да бидат принудени да чекаат да доживеат поблага болка подоцна.
Но, не се сите грижи за иднината идентични. Некое време, можеби размислувате за непријатен настан за кој знаете дека ќе се случи, во други моменти, може да почувствувате сличен страв кога гледате напред кон она што може да се случи. Тука има доста голема разлика - за да го поделите тоа, размислете како би можеле да се чувствувате ако ве демне големо, месојадно животно - можеби тигар. Ако знаете дека тигарот ве чека зад одредено дрво, ќе почувствувате страв. Но, ако не сте сигурни дали ќе одите во шумата затоа што таму може да има тигар, тогаш тоа е вознемиреност. Со други зборови, анксиозноста е за работите што може да се случат, додека стравот е за работите за кои имате причина да верувате дека ќе се случат.
Психолозите Сали Винстон и Мартин Сеиф ја споредуваат оваа анксиозност со „крвавење пред исеченица“. Со други зборови, според Винстон и Сеиф, ова чувство лежи во основата на многу опсесивни мисли и компулсивни однесувања - вклучувајќи фобично избегнување, ментални ритуали и прекумерно планирање, за луѓето да се приспособат на психолошките потреби и верување од типот: „нема да можам да издржам ако тоа се случи, па подобро да го направам тоа“. На пример, анксиозноста фокусирана на можноста за романтично отфрлање може да предизвика некој да се откаже од врската, или антиципативната вознемиреност за евентуално отпуштање може да ве „разболува“ секое утро пред да заминете на работа.
Но, да бидеме апсолутно јасни, не се лоши сите грижи за иднината за вас. Има голема разлика помеѓу продуктивната анксиозност (која ве тера да се справите ефикасно со нешто тешко) и непродуктивната анксиозност (која само ви пречи). Ако сте обземени од страв и не сте сигурни како да управувате со него, запрашајте се од каде доаѓа. Дали ве привлекуваат извори на информации кои ја зголемуваат вашата анксиозност? Можеби во слободните моменти автоматски ги прелистувате вестите на социјалните мрежи, без да се запрашате како се чувствувате во врска со тоа. Или можеби се чувствувате принудени да консумирате ваков вид информации затоа што се чувствувате како да ви даваат одредена контрола врз она што доаѓа. Ако е така, размислете да ја намалите потрошувачката на информации или да направите намерна промена на вашите извори на информации, ако она што го правите не ви помага да се чувствувате подобро за иднината.
Може да има и други начини да се справите со стравот и анксиозноста. Дали има некоја акција што може да ја преземете што може да направи да се чувствувате како да работите кон целта, за намалување на анксиозноста? Можете ли да им се придружите на други луѓе кои се загрижени за истите работи? Споделете ги вашите чувства со пријателите и семејството, поврзете се со истомисленици на интернет, доколку сте во можност. Можеби дури и можете да волонтирате за организации кои работат на прашања што ви се важни. Едуцирајте се за можноста да донесете позитивна промена наместо само да апсорбирате информации што ве тераат да се плашите од иднината. Преземањето ваков вид акција е добро и делумно може да ги неутрализира вашите грижи.
И на крај, не казнувајте се за анксиозноста - обидете се да не се чувствувате лошо поради тоа што се чувствувате лошо. Во несигурни времиња, доживувањето некаков вид вознемиреност за иднината не може целосно да се избегне.
Додека наоѓате начини да управувате со внесот на информации кои предизвикуваат анксиозност и се обидувате да ги искористите вашите грижи, за да ве водат кон позитивни напори и здрави избори, не заборавајте да си дозволите да ви биде малку непријатно. Запрашајте се што би му рекле на добар пријател кој ги има истите грижи, а потоа разговарајте со себе на ист начин.
Извор: psychologytoday.com
Фото: Freepik