Терапијата за парови е одлична алатка кога имате проблеми во вашата романтична врска. Сепак, со одреден тип партнер тоа може да има и контраефект. Партнерот кој има нарцисоидни тенденции често манипулира со терапевтската средина правејќи четири работи.
Прво, тој е крајно дипломатски настроен пред терапевтот. Многу присебен, нарцисоидниот партнер му приредува шоу на терапевтот. Разбирливо е дека оваа изведба може да ве вознемири бидејќи дома доживувате нешто многу различно. Терапевтот може да добие погрешна претстава за вашиот партнер како за емоционално регулирана личност, а на вас да гледа како на лутата половина затоа што терапевтите ја гледаат динамиката што се игра само во нивната канцеларија.
Второ, нарцисоидниот партнер често наоѓа начин да „влезе“ во увото на терапевтот без ваше знаење. Можеби станува збор за е-пошта или телефонски повик, но вашиот партнер стратешки наоѓа време за да контактира со терапевтот зад вашиот грб, за да ве прикаже како „нестабилна“ личност. За жал, бидејќи вашиот партнер е мајстор манипулатор, може успешно да го убеди терапевтот дека вие сте проблемот. Често вас ќе ве нарекуваат нарцис. Терапевтот кој не е запознаен со одбранбените механизми, особено со проекцијата, може да ве погледне низ искривената леќа на нарцисот и автоматски да ве согледува вас како проблем.
Трето, вашиот партнер може да ја глуми жртвата во врската. Така, на сесијата, вашиот партнер ќе глуми дека му е тешко, ќе плаче, па дури и може да навлезе во хистерични епизоди за тоа колку му е „жал“. Тој може да го убеди терапевтот дека навистина се кае. Сепак, надвор од советувалиштето, ги повторува истите однесувања. Чинот на извинување го отстранува од „жешкото столче во седницата“, но потоа ваквиот партнер веднаш се враќа на истите себични и навредливи однесувања по терапијата. Вашата неподготвеност да му верувате на партнерот и да му простите терапевтот може погрешно да ја протолкува како ригидност.
Четврто, вашиот партнер може да тврди дека нема многу проблеми со вас, но дека сте премногу критични и дека барате многу од него. Кога се обидувате да објасните зошто сте постојано вознемирени поради екстремното невнимание и недостигот на емпатија на вашиот партнер, тој го минимизира и го оправдува неговото однесување, правејќи ситуацијата да изгледа како вие да претерувате. Исто така, терапевтот може да не препознае дека прекумерната одбранбеност на вашиот партнер го создава неговото лажно верување дека неправедно го критикувате. Вие станувате насилник затоа што едноставно се обидувате да го решите проблемот во врската - и кога оваа погрешна карактеризација ќе биде засилена од терапевтот, може да се чувствувате како терапијата да ги влошува работите наместо да ги подобрува.
Ако се случуваат овие четири работи, а вашиот терапевт не може да остане неутрален, тоа може да биде знак дека терапијата не е конструктивна. Само терапевт кој има емпатија за двете страни, но се воздржува од постојано заземање на страната на една личност - е терапевт кој може да се занимава со конкурентните перспективи за да помогне да се идентификуваат компромисите и решенијата, кои се корисни за двете лица во врската.
Извор: Psychology Today
Фото: Freepik