Токсичната зависност на човештвото од пластика достигна неверојатни длабочини. Иако сакаме да зборуваме фигуративно, сепак ова е реалност.

Новото истражување што ги анализира податоците за ѓубре создадено од човекот во период од 30 години во најдлабоките делови на океанот открива дека се пронајдени речиси 3.500 парчиња пластика и други остатоци во овие кревки екосистеми.

Доколку беше потребен доказ дека повеќе не постои недопрено место на нашата сиромашна, загадена земја, сега имаме совршен, превртен симбол: меѓу ова ѓубре, најдлабокиот отпад е фрагментирана пластична кеса за еднократна употреба, фрлена на длабочина од 10.898 метри во Маријанскиот Ров.


Во новото истражување тимот од истражувачи предводен од Јапонската агенција за наука и технологија за морска геологија ја анализирал содржината на базата на податоци за отпадоци длабоко во морето.

Пребројувајќи ги евиденциите од 5.010 нуркања во базата на податоци, тимот изброил 3.425 предмети од човечки остатоци, од кои повеќе од една третина биле макропластични - видливи парчиња пластика поголеми од 5 мм. Од овие макропластични остатоци речиси 90 отсто се пластика за еднократна употреба.


- Бидејќи длабокото море веројатно е крајната дестинација на лебдечки пластични остатоци, честото појавување и распространетата дистрибуција на пластични остатоци во длабокото море укажуваат на тоа дека голем број пластични остатоци се дистрибуираат низ водата и на отвореното море - објаснуваат истражувачите.


Истражувачите велат дека единствениот начин да се спречи овој проблем да стане полош е да се регулира производството на пластика за еднократна употреба и со тоа да се спречи протокот на овие опасни остатоци до крајбрежјата.

Тоа е уште еден начин да кажеме дека планетата не е за еднократна употреба.