Американската поетеса Емили Дикинсон била повлечена и воопшто не била признаена во нејзино време. Целата светска слава ја стекнала постхумно благодарение на нејзината иновативна употреба на формата и синтаксата.
Како тинејџерка го напуштила училиштето и на крајот живеела во изолација на семејниот имот, тајно создавала поезија и напишала стотици писма, кои по нејзината смрт ги открила нејзината сестра Лавинија и била одговорна за објавувањето на делата на Емили, која се смета за една од најзначајните фигури во американската литература.
Своја и таинствена
Дикинсон била родена на 10 декември 1830 година во Амхерст, Масачусетс. Нејзиното семејство имало корени од Нова Англија. Нејзиниот дедо Семјуел Дикинсон бил познат како основач на колеџот Амхерст. Нејзиниот татко работел таму и служел како државен законодавец. Тој се оженил со нејзината мајка Емили Норкрос во 1828 година и со неа имал три деца: Вилијам Остин, Лавинија и Емили Норкрос.
Како одлична студентка, Емили се запишала на академијата „Амхерст“ и таму учела седум години, а потоа учела на женската семинарија „Маунт Холиок“ една година. Иако причините за нејзиното заминување во академијата во 1848 година остануваат непознати, се шпекулира дека го направила тоа поради нејзината кревка емоционална состојба или татко ѝ одлучил да ја отпише бидејќи никогаш не се вклучила во црквата како што се очекувало од неа.
Фото: Wikipedia
Дикинсон почнала да пишува уште додека била тинејџерка. Најголемо влијание врз неа имале Леонард Хемфри, директор на академијата „Амхерст“, и семејниот пријател Бенџамин Френклин Њутн, кој на Емили ѝ испратил книга-поезија од Ралф Владо Емерсон.
Во 1855 година Дикинсон отпатувала во Пенсилванија, каде што се спријателила со министерот Чарлс Вадсворт, кој ѝ станал нејзин драг дописник.
Во кого била заљубена Емили?
Нејзина најблиска пријателка и советник била Сузан Гилберт, која била и љубовниот интерес на Емили. Во 1856 година Сузан се омажила за Вилијам, братот на Дикинсон. Тие сите заедно живееле во голема куќа позната како Домстед.
Ниту Емили, ниту нејзината сестра никогаш не се омажиле и живееле заедно во нивниот дом до нивната смрт.
Осаменоста на Дикинсон во подоцнежните години од нејзиниот живот била предмет на многу шпекулации. Научниците сметале дека таа страда од агорафобија, депресија и/или анксиозност или можеби тоа било последица на нејзиниот животен избор да остане да се грижи за својата болна мајка.
По 60-тите години таа ретко го напуштала домот. Во овој период била и најпродуктивна, создавајќи стихови, додека нејзиното семејство воопшто не знаело за нејзиниот талент. Во слободното време студирала ботаника и создала огромен хербариум.
Дикинсон починала од срцева слабост на 15 мај 1886 година, на 55-годишна возраст. Во последните години од нејзиниот живот носела само бело и ретко излегувала од својата соба. Кога умрела, ја извадиле од семејната куќа во бел ковчег и, проследена со роеви пеперутки, ја носеле низ расцутените ливади до семејната гробница. Денес нејзиниот дом е музеј.
Малку од нејзините дела биле објавени за време на нејзиниот живот.
Извор:
One.telegraf.rs
Фото: Wikipedia