Со оглед на тоа што сме затворени во нашите домови, балконите се место каде што луѓето можат да нè видат, но и ние да го видиме остатокот од светот. Тие станаа мали, но големи места за секојдневно тренирање, но и одржување концерти, изложби и перформанси. Да се излезе на балкон значи многу повеќе од спростирање алишта.
Кога уметникот е заклучен, не му е баш лесно. Затоа, околу 50 уметници одлучија да се обединат околу идејата „Живот, уметност, пандемија и близина“ (Life, art, pandemic and proximity). Идејата била осмислена од професор на Универзитетот за уметности во Берлин. Тој ги повикал сите уметници од Берлин да направат
галерии од своите балкони и да се претстават со своето дело. Набрзо Пренцлојер Берг покажа зошто е синоним на култура.
Уметниците Алиса Марголис и Џеремаја Деј заедно работеле на делото „Тin-Can Tabernacle“. На панелите насликале лимени аналогни телефони со жици, што е симбол на дистанцираниот живот. Лимот е ладен, се користи во градежништвото, од него не се прават телефони, туку огради и олуци, лонци и ѓезвиња. Жицата што ги спојува ни дава надеж дека врските нема да се скинат.
Ролни тоалетна хартија паѓаат од една зграда како уметничка инсталација, додека полската уметница Изабела Седека ја претстави својата слика што го допира другиот балкон.
Симбол за движење е сината инсталација на Раул Валч.
View this post on Instagram
🔹A piece of the textile work „Antischloss“🔹which I produced for the Bauakademie Berlin in 2018 (Acrylic on textile) is part of the spontaneous exhibition project ✨Die Balkone✨ initiated by @joanna_warsza & @ovulundesi The Karl Friedrich Schinkel designed tent room in the Charlottenhof Palace inspired the three-hundred metre blue-striped cloth interwoven through the scaffolding surrounding the site of the former Bauakademie Berlin. The as-yet-not rebuilt Bauakademie, also originally designed by Schinkel, stands opposite the Humboldt Forum, named for Alexander von Humboldt, a former occupant of the original tent room. ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 🔹Die Balkone🔹 Life, art, pandemic and proximity. Prenzlauer Berg windows and balconies April 12–13, 13:00-17:00 (Easter Sunday and Monday) + evening projection at Bergstraße B Max-Lingner-Straße ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ With: Salwa Aleryani and Matheus Rocha Pitta, Ulf Aminde, Rosa Barba and Jan St. Werner, Yael Bartana and Saskia Wendland, Elke Buhr and Tobi Müller, Matthias Daenschel, Jeremiah Day and Alisa Margolis, Christina Dimitriadis, Sam Durant and Ana Prvacki, Knut Eckstein, Theo Eshetu, Martin Frese and Eva Scharrer at Tina Löffelbein’s, Olaf Grawert, Jan Peter Hammer, Hannah Hurtzig, Stine Marie Jacobsen, Anne Duk Hee Jordan and Pauline Doutreluingne, Christoph Keller, Jessika Khazrik / Övül Ö. Durmusoglu, Matylda Krzykowski, Xavier le Roy and Scarlet Yu, Lage Egal, Antonia Low and Tommy Støckel, Lina Majdalanie and Rabih Mroué, Kamila Metwaly and Max Schneider, Markus Miessen and Lena Mahr, Tom McCarthy and Eva Stenram, Müller Dreimalklingeln and Sonja Lau, Olaf Nicolai, Andrea Pichl, Marta Popivoda and Ana Vujanović, David Rych and kids, Susanne Sachsse and Marc Siegel, Isabella Sedeka, Antje Stahl and Felix-Emeric Tota, Raul Walch, Joanna Warsza and Florian Malzacher, Christina Werner and others. Initiated by Övül Ö. Durmusoglu and Joanna Warsza
A post shared by on the run (@raulwalch) on
Инсталацијата на Матеур Рока Пита наречена „Прозорец“ потсетува дека во Бразил, но и во целиот свет, постојат многу куќи без ѕидови. Ѕидовите не се гаранција за среќен живот.
Уметница од Јемен нанижала дрвени мониста на фасадата за да ги потсети минувачите на важноста на знаците покрај патот.
Поентата е да се излезе од веб-мрежата. Постои многу онлајн-уметност, па уметничките шоуа се селат на балконите, прозорците, покривите. Така се спојуваат приватниот и јавниот живот. Балконот и понатаму е ваш, но секој има право да го погледне, да застане. Се стекнува впечаток дека досега не сме го користеле доволно паметно. Не ги користиме доволно паметно ни жиците за бесење алишта. Една поетеса ги искористи за на нив да закачи хартија на која се напишани нејзините песни.
Oвие дела се знаци дека уметниците живеат. Направени се без никаков буџет. За жал, ова беше само тест на еден нов концепт, пример како од мали приватни, но и јавни делови на домовите може да се направи галерија. И не случајно што сè почна од Пренцлојер Берг. По Втората светска војна овој дел од градот станал засолниште за уметници кои не ги интересирала Студената војна.
View this post on Instagram
„Balconies serve as the public apertures of the private. They seem to be where house ends, and yet not. In their political history, they have both been terraces of openness and hope, as well as platforms for authoritarianism and supremacy.“ Today‘s #DieBalkone album starts with the starlings nest balcony Christoph Keller discovered over his window, a glimpse of @dukhee_ undersea universe, Jessika Khazrik‘s critical quarantine set addressing conditions of care, when @matyldakrzykowski sails from her window, Xavier Le Roy and Scarlet Yu‘s sporadic appearances on their balcony, ‚Olevano Romano, Vende’ by @antoniaslow and an alter ego character by @realtommystockel in their window. #ChristophKeller #JessikaKhazrik #matyldakryzkowski #DukheeJordan #XavierLeRoyandScarletYu #AntoniaLowandTommyStockel #JeanGenet #TheBalcony
A post shared by Övül Ö. Durmusoglu (@ovulundesi) on
Фото: Instagram