Мојата ќерка има 8 години и секогаш се трудам да бидам отворена и искрена кога разговараме. Понекогаш на нејзино прашање одговарам со прашање за да сфати дека и таа е прашана за нешто, но некогаш признавам дека сум строга. Сакам да постои некоја граница меѓу родител и дете. Мирна е, но многу е чувствителна, лесно може да се натажи. Има некои стравови од нови работи, нови задачи и обврски. Мислам дека е под стрес, одвреме-навреме кажува дека има болки во стомакот, но не станува збор за здравствен проблем. Одиме на прошетки, кино, театар, се дружи, играме заедно друштвени игри. Има социјален живот, но се плаши од нови задачи, а јас сакам да ѝ создадам навики за одговорност, искреност, близина со мене и татко ѝ. Можеби сум строга, па чувствува притисок. Дајте ми совет како да постапам.