Во последната деценија се применуваат неколку нови методи во лекувањето на бенигната простатична хиперплазија - БПХ. Дури и трансуретралната ресекција на простатата (ТУРП), која стана златен стандарден на хируршки третман за бенигна хиперплазија на простатата (БПХ), историски гледано се поврзува со значителен периоперативен морбидитет. Потврдувањата за периоперативниот морбидитет за ТУРП создаваат можности за постојано зголемен стандард што мора да биде исполнет со секоја нова технологија а која треба да се спореди со овој златен стандард. Минимално инвазивните хируршки третмани (МИТ) се развија како посредник во третманот на БПХ со цел да се намали инвазивноста на интервенциите. Овие третмани, исто така, имаат за цел да го намалат морбидитетот и дисфункцијата поврзани со инвазивните хируршки процедури. Во текот на последниве години, се појавија нови минимално инвазивни третмани како што се уретрален лифт на простатата (PUL; UroLift систем), конвективна енергија од водена пареа (WAVE; Rezum систем), трансуретрална иглена аблација (TUNA), интерстицијална ласерска коагулација -ILC , Холмиум ласерска ресекција (HoLR), Трансуретрална вапоризација на простатата - TUVP и простатични стентови. Но се разбира, дека има и други модалитети кои денес нема да ги спомнам. Минимално инвазивната хирургија на БПХ е динамично поле, кои со новите модалитети на третман се појавуваат во експериментална и клиничка употреба со различни профили за безбедност и ефикасност. Со децении ТУРП беше неприкосновена златна стандардна терапија за пациенти со тешки симптоми на долен уринарен тракт (СДУТ) поради бенигна простатична опструкција (БПО). Во текот на изминатите 15 години, улогата на ТУРП е се повеќе оспорувана со развојот на медицински терапии и MIT. Различни MIT се развиени за да се решат ограничувањата и недостатоците на операцијата и медицинската терапија за управување со СДУТ поради БПО. Навистина, и покрај разновидноста на хируршките процедури за БПО, сè уште постои голема популација на мажи кои не се убедени да ги следат овие опции и сакаат терапија со минимални хируршки ризици и брзо закрепнување. И покрај тоа, живеејќи во ерата на стареење на мажите, постои значителна популација на мажи на кои им пречат СДУТ и кои не реагираат на фармакотерапијата кои медицински а не се подобни за операција. MIT имаат за цел да понудат алтернативно решение за овие мажи преку обезбедување одржливо подобрување на СДУТ/БПО, притоа минимизирајќи ги ризиците, компликациите и несаканите настани поврзани со операцијата. Карактеристиките на успешен МИТ вклучуваат (а) брзо и трајно ослободување од симптомите, (б) брзо закрепнување (в) минимални несакани настани, (г) можности за амбулантна процедура со минимални барања за анестезија а кои се важни детерминанти за квалитетот на животот.

УРЕТРАЛЕН ЛИФТ НА ПРОСТАТАТА – PROSTATIC URETHRAL LIFT (PUL – UROLIFT)

Системот UroLift е објавен во неколку студии во кои укажуваат подобрување на International Prostate Symptom Score -IPSS (Меѓународниот резултат за симптоми на простата) за повеќе од 52%. Во 2018 година, водичот на Европската асоцијација за урологија (EAU) за машки СДУТ го вклучија PUL во воспоставените терапии.

РЕЗУМ СИСТЕМ (ТЕРМАЛНА ТЕРАПИЈА СО ВОДЕНА ПАРЕА) - REZUM SYSTEM (WATER VAPOUR THERMAL THERAPY)

Клиничките студии забележаа статистички значајни клинички подобрувања во резултатите на IPSS во интервали од 1-, 3-, 6- и 12-месечни интервали со падови од 6,8, 13,4, 13,1 и 12,5 во резултатите на IPSS односно вкупно 56% подобрување на IPSS а исто така подобрување на млазот на урината (uroflow) со Qmax од 2,0 до 4,6 мл/сек.

ТРАНСУРЕТРАЛНА ИГЛЕНА АБЛАЦИЈА (ТУНА) - TRANSURETHRAL NEEDLE ABLATION (TUNA)

ТУНА испорачува енергија со ниска радиофреквенција директно во одбрани области на простатата преку катетер опремен со прилагодливи игли, со што се создава коагулациска некроза, додека се штеди уретралната мукоза (Слика 3). Аблацијата се постигнува кога иглите достигнуваат температура од 80–100 ºC. Двете игли на врвот на катетерот, кои се наредени под остар агол една кон друга и кон катетерот, може да се вметнат или повлечат преку контролите на рачката на катетерот. Латералните лобуси се третираат во 2 или 3 рамнини, почнувајќи од 1 цм од вратот на мочниот меур и продолжувајќи до 1 цм проксимално до семиналните кесички. Може да се изведе под локална анестезија. Клиничките студии покажаа голем процент на акутни уринарни ретенции, така да ЕАУ не го препорачува како прв избор при СДУТ.


ИНТЕРСТИЦИЈАЛНА ЛАСЕР КОАГУЛАЦИЈА (ИЛЦ) - INTERSTITIAL LASER COAGULATION (ILC)

ХОЛМИУМ ЛАСЕР РЕСЕКЦИЈА - HOLMIUM LASER RESECTION (HoLR)

Холмиум ласерот (2140 nm) е импулсивен ласер со цврста состојба, кој силно се апсорбира со вода. Зоната на ткивната коагулација во ткивото е ограничена на 2-3 мм, доволно за да се добие соодветна хемостаза. Трансуретралната холмиум-ласерска ресекција (HoLR) е релативно нова техника во која аденомот на простатата се мобилизира со помош на ласерско влакно Холмиум.

Може да се примени и кај пациенти со простата поголеми од 100 грама. Простатата се реже на парчиња а потоа истите се евакуираат од мочниот меур. Резултатите се одлични, скоро бескрвна интервенција па ретко има потреба од трансфузија, краток болнички престој и вадење уринарен катетер ден по интервенцијата. Водичот на ЕАУ наведува дека HoLR е ветувачка нова техника со резултати во истиот опсег како оние на ТУРП.

ТРАНСУРЕТРАЛНА ВАПОРИЗАЦИЈА НА ПРОСТАТА (ТУВП) - TRANSURETHRAL VAPORISATION OF THE PROSTATE (TUVP)

Со примена на добро воспоставени електрохируршки принципи, ТУВП користи модифицирана трансуретрална опрема, вклучувајќи електрода со ролери со зголемена површина и генератори кои испорачуваат непрекината, висока електрична енергија (Слика 6). Со овој процес се постигнува поголемо испарување на ткивото. Термичкото оштетување на околните структури, дури и при поставка од 300 W, се чини дека не е голем проблем, како што е со интерстицијална термометријa. Урината во внатрешноста на мочниот меур може да се загрее на температури што надминуваат 45,8 C, освен ако не се врши континуирано наводнување на мочниот меур. Главниот недостаток на ТУВП е тоа што клиничката ефикасност на електродата брзо се намалува како што ткивото се суши, на пример при поголема простата. Вкупната енергија што се користи за време на ТУВП е 8-10 пати поголема од онаа на конвенционалните ТУРП. Податоците од 5 годишното следење покажаа значајно и задржано подобрување на IPSS, Qmax и пост-воидуален резидуален волумен. Се карактеризира со краток болнички престој, брзо отстранување на уринарниот катетер, намалена хематурија но во подолг временски период се јавуваат уринарни ретенции и уринарни инфекции. Последните 2 години се употребува биполарен ТУВП кој покажува подобри резултати.

ПРОСТАТИЧНИ СТЕНТОВИ - PROSTATIC STENTS

Стентовите се користат за одржување на проодноста на уретрата кај мажите со БПО кои во урологија се тестираат многу години. Првично, тие беа дизајнирани како алтернатива на домашните катетри, но во денешно време има нов интерес за стентови како опција за управување со БПО (слика 7). Простатичните стентови се класифицирани во две категории: трајни/епителизирачки и привремени/неепителизирачки стентови. Бидејќи простатичните стентови се поврзани со значајни компликации, како што е нагризување, инфекција и хронична болка, водичите препорачуваат нивно поставување само кај пациенти со висок ризик, особено кај оние со уринарна ретенција.