Досега, потрагата за авионот од летот „МH370“ се покажа како неуспешна. Но, инженер најде нова можна локација на несреќата - и заклучи дека патниците имале навистина лош крај.

Најголемото трагање во историјата на авијацијата не успеа да го пронајде летот „МН370“ на „Малезија ерлајнс“ откако мистериозно го пренасочил курсот на 8 март 2014 година. Сега, инженер од врвен дански универзитет тврди дека се барало на погрешно место.

Тој има нов план за летање што е во согласност со податоците што ги имаат експертите и воопшто не изгледа слично на она што претходно се мислело. Според инженерот, летот „МН370“ веројатно се урнал на Божиќниот остров, јужно од Џакарта. Тој вели дека новата можна патека на исчезнатиот авион значи дека киднаперот веројатно избегал со падобран.

Кога станува збор за пронаоѓање на „МН370“, уште од неговото исчезнување, експертите не успеале да пронајдат нешто важно.

Кратко време откако авионот „Боинг 777“ полетал, неговите радарски транспондери и комуникациски системи биле затворени. Според инженерот, станува збор за намерно дело. Тоа значело дека, откако еднаш авионот ќе биде надвор од радарскиот опсег на земјата, никој не може да „види“ каде се наоѓа авионот.


Истражувачите ги користеле овие сигнали, заедно со брзината на летот и курсот, за да го обележат широкиот правец на Јужниот Океан, далеку до југозападно од Перт како најверојатно место авионот да се урнал. Но, и покрај екстензивните површински и подземни пребарувања, не било ништо пронајдено.

Анализирајќи ги радарот и сателитските податоци на летот, професорот Мартин Кристансен, инженер на Универзитетот Архаус во Данска, објавува нови математички анализи.

Знаеме дека наместо да тргне кон север до Виетнам, летот отстапил на исток. Тој бил следен од воен радар, додека не излегол од опсегот во Андаманското Море, очигледно упатувајќи се кон Индија.

Од оваа точка, само сателитот „Инмараст 3Ф1“ кој се наоѓа над Индискиот Океан, открива дека „Боингот“ и понатаму лета.

Фракционата временска разлика помеѓу тоа кога повикот бил испратен и кога бил примен од „Инмарсат“ на истражувачите им понуди доказ. Временскиот јаз открил колку далеку авионот бил од сателитот во времето кога бил направен повикот.



Секој од повиците направени на еден час дозволуваат да се направи круг, со „Инмарсат“ во центарот. „МН370“ бил некаде во тие кругови во моментот кога секој сигнал бил примен.

Најголемиот дел од кругот би можел да биде елиминиран преку едноставна математика: колку далеку по секој лак авионот (летајќи со максимална брзина и во рамките на опсегот на гориво што го носеше), би бил способен за да стигне во времето од последната потврдена позиција? Проблемот е што секој од седумте снимени повици создавал поширок и поширок спектар на можности.

Сепак, повеќето од нив би можеле да бидат елиминирани. Овие лакови се прошириле над копното и населените облаци покриени со цивили и комерцијални радари. „МН370“ не бил откриен по ниту една од овие патеки. Затоа истражувачите зедоа во предвид патеки што би можеле да го однесат „Боинг 777“ на море.

Но, овие повици имале уште еден доказ наречен „Доплер смена“. Станува збор за минијатурно „истегнување“ на сигнал, бидејќи неговиот извор се движи кон или подалеку од приемникот.


Но, постои широк спектар на релативни брзини што можат да бидат произведени од авион кој лета од различни агли и брзини. Ова нуди друг сет на граници кои „МН370“ можел да ги следи.

Кристенсен изградил математички модел што ги зема во предвид сите овие ограничувачки елементи. Новиот аргумент е дека „МН370“ можеби се урнал онаму каде што границите на сигналите на брзина, гориво, сигнали и доплер се преклопуваат.

-Најдовме четири независни решенија со последниот дел од летот следејќи одличен круг - вели истражувачкиот круг на Кристенсен.

Две локации од нив веднаш можат да се отфрлат.

Еден беше над Индија, а друг над Кина. И двете би го презеле „Боингот“ преку радари и мобилни телефонски мрежи. Третата локација е во согласност со веќе истражената област. Но, и покрај екстензивните и скапи претреси, не била пронајдена аникаква трага од авионот.

Четвртата можна локација сѐ уште не е испитана.

-Нашето најдобро решение доведува до сосема поинаква локација согласувајќи се со други податоци од остатоците, акустиката и извештајот на очевидците, давајќи јасен заклучок каде да се пронајде авионот - вели Кристенсен.

Последниот дел од површината на Земјата кој се појавува со сите параметри на летот, се наоѓа во Индискиот Океан, југозападно од Божиќниот остров во Австралија.

Се чини контраинтуитивно.

За да стигне таму, „МН370“ морал да направи ненадејно вртење во Бенгалскиот залив, а потоа да летал долж јужниот брег на Индонезија.

-Наместо тоа, предлагаме нова, фокусирана зона за пребарување од 3.500 километри квадратни со малку елиптична форма по должината на седмиот лак и вкупна должина од 140 километри и ширина од 30 километри. Веројатноста за пронаоѓање на авионот е над 90 отсто - вели извештајот на Кристенсен.

Теорија на заговор

Кристенсен тврди дека текот и однесувањето на летот биле внимателно планиран обид за намерно криење на курсот на авионо.

-Голема е веројатноста сторителот да знаел за повиците и намерно да го насочил и темпирал авионот да се приближи до најлошото можно математичко заробување на податоците со сателитско движење преку просторна корелација, што го прави речиси невозможно пронаоѓањето на авионот - вели Кристенсен.

Зошто ваква драстича акција?

-Единствените убедливи објаснувања е дека сакале да слетаат во Банда Ачех или да го прекинат летот со падобран. Бидејќи авионот не слетал, единствената опција е падобран. За да го направат ова, тие морале да летаат ниско и бавно, за да го отворат падобранот и да излезат од авионот. Го програмирале враќањето во нормална летачка висина во авто-пилотот пред да скокнат. Затоа авионот се вратил на висина од 11 километри по Бандар Ачех без кабина под притисок), предизвикувајќи смрт за сите кои биле на авионот - вели Кристенсен.