Научниците се чекор поблиску да разберат зошто се сеќаваме на некои работи, а некои ги забораваме.

Истражувачите од Универзитетот „Рајс“ во Хјустон, Тексас, спровеле студија која открива дека имаме тенденција да паметиме одредени аспекти од искуството, како што е големата слика или општиот контекст, наместо помалите детали.

Затоа, поверојатно е да заборавиме на мали, секојдневни искуства, на пример, дали сме ја заклучиле влезната врата. Иако вообичаено се смета дека емоциите ја подобруваат обработката на меморијата, луѓето имаат тенденција да се сеќаваат на „суштината“ или централниот аспект на искуството наместо на дополнителните детали.

Според истражувачите, поминувањето на времето го преувеличува овој ефект. На пример, кога се обидуваме да се потсетиме што сме направиле минатата година, можеме да се сетиме дека сме направиле многу различни работи. Но, само неколку од овие спомени веројатно ќе се истакнат со големи детали.

Една од причините зошто не се сеќаваме на сè што доживуваме е тоа што нашиот мозок има ограничен капацитет. Невозможно е да се сетиме на сè што сме доживеале, па затоа селективно забораваме информации што не се толку важни.

Извор: n1info.hr

Фото: Freepik