Додека темнината на Првата светска војна се спуштала врз Европа, на Бадник 1914 година се случило вистинско чудо на фронтовите.
Среде бруталните борби и крвопролевања, војниците од двете страни на конфликтот го оставиле оружјето и се собрале во обид за хуманост и солидарност.
Божиќното примирје
Божиќното примирје, како што стана познат овој настан, бил спонтан и неофицијален прекин на огнот што се одржал на Западниот фронт, каде што се воделе поголемиот дел од борбите. Се верува дека идејата првично била на германските војници, кои ги украсиле своите ровови со новогодишни елки и почнале да пеат божиќни песни. Британските и француските војници, слушајќи го нивното пеење, биле трогнати од гестот, па одговориле со пеење свои песни.
Како што поминувала ноќта, војниците почнале да излегуваат од нивните ровови и да се среќаваат на ничија земја, областа помеѓу спротивставените ровови. Си размениле подароци, играле фудбал, па дури и заедно ги погребале паднатите борци.
Убиството не е во нашата природа
Спроведено е истражување за психолошките фактори што влијаат врз подготвеноста на војниците да убиваат во војна. Истражување покажа дека во Втората светска војна само 15-20 отсто од војниците всушност пукале од оружјето кон непријателот, додека мнозинството или намерно промашиле или намерно пукале над главите на непријателот. Овој феномен, познат како „борбено одбивање“, се смета дека делумно се должи на вродениот човечки отпор кон одземање на животот на друго лице.
Оваа идеја е поддржана од фактот дека војниците што навистина се впуштаат во борби често доживуваат морални и психолошки превирања, па така многумина страдаат од посттрауматско стресно нарушување и други проблеми со менталното здравје.
Божиќното примирје во 1914 година може да се смета за манифестација на оваа вродена неподготвеност за убивање бидејќи војниците од двете страни привремено го оставиле оружјето настрана и се собрале во мирен и хуманитарен гест.
Иако е важно да се препознае улогата што ја играат обуката и климатизацијата во подготвеноста на војниците да се вклучат во борба, вреди да се земат предвид и психолошките и моралните бариери што може да ги спречат поединците да убијат друг човек.
Божиќното примирје служи како трогателен потсетник за тоа дека постои човечност дури и среде војна.
Краток момент со долготрајно влијание
Божиќното примирје бил минлив момент на мир во инаку разорна и смртоносна војна, но остави долготрајно влијание врз историјата. Служи како потсетник дека и покрај поделбите и конфликтите, сите ние сме луѓе со капацитет за сочувство и разбирање. Тоа е приказна за надеж и инспирација која продолжува и 100 години подоцна.
Фото: Screenshot/YouTube