Син ми има 4 години и на почеток одеше во градинка со мал отпор, но сега сѐ повеќе плаче. Има моменти кога премногу плаче, како да липа и постојано повторува дека сака дома да спие. Плаче секое утро, веќе му премина во навика, но најмногу при крај на неделата или кога мајка му ќе се врати од ноќна смена. Ме загрижува што на моменти плаче хистерично како да е во бессознание. Често прави стратегии да спие кај баба му за утредента полесно да ја убеди да не го носи во градинка. Кога смирено разговараме на таа тема, зборува како голем, без да одбива или да насочи зошто не сака да оди, многу зрело и трезвено разговара и вели дека сака дома со нас да седи. Инаку, многу е љубопитен и активен, постојано прави нешто и многу сака луѓе, дружби. Многу сум загрижен за хистеричното плачење, се плашам да не развие некое нарушување.