Филип Динев на синоќешното затворање на фестивалот „Џез Фабрика“ (1-3 јули) во Битола, настапи со своето трио и притоа му беше врачена наградата за „Најдобар млад џез-музичар“ за 2020 година кај нас

Со амбиција да се биде одличен по секој предмет и со афинитети кон бројките и пресметките, на гевгеличанецот Филип Динев дури по завршената првата година на Машинскиот факултет во Скопје му „светнало“ дека не му е таму местото и притоа одлучил да студира музика. Тој има големо музичко влијание од дома, каде татко му Костадин е член на култната македонска група „Зијан“, а со музика се занимава и неговиот брат Гишо.

По завршените студии на џез катедрата на Универзитетот Гоце Делчев во Штип, Филип моментално е на мастер-студии во Хамбург, на „Hochschule für Musik und Theater - Hamburg“, на програмата „Dr. Langner Jazz Master“, каде бил еден од четворицата примени.

Филип неодамна го издаде својот дебитански албум „Szvetlo“, патем снимен со триото во кое се и Французинот Пјер Мартин и Унгарецот Дани Ардај, а за неговиот пробив на џез-сцената доволно говори и наградата за “Најдобар млад џез музичар“ што ја доби од фестивалот „Џез фабрика“ во Битола.

-Гитара почнав да свирам на околу 12 години и прв риф ми беше „Come As You Are“ од Нирвана. Освен гитара, имав голема желба да свирам тапани и да грувам на електричен бас. Последно мислам дека свирам повеќе тапани од гитара. Некои го викаат „пост ковид синдром“. Татко ми и брат ми имаат најголемо влијание, нормално. Кога бев многу мал постојано си носев една касета од „Зијан“ со мене, ми беше многу мила и ги терав сите да ја пуштат кај и да одевме, хаха. Пример, во слаткарница.

Во Штип: Kафе и муабет кај тетка Жаки, свирење со колегите...

Филип пред да стапне на џез студиите во Штип, сето теоретско музико познавање го стекнал речиси сам. Хармонијата, како омилен предмет, збиранките после предавањата и свирењето со колегите дополнително му помогнале во градењето како музичар.

- Би кажал дека пред да се запишам во Штип, музичко образование го стекнав делумно сам, со свирење и разговор со другари музичари и со малку приватни часови. Деведесет и девет проценти од музичката теорија се предава доста брзо, но да се апсорбира и практично употреби, треба малку повеќе време.

фото: Christina Körte

- Џез катедрата во Штип е со многу мала и со мал број на професори, така што, сите ми се мили и имаат влијание. Ванче Хараламповски се уште држи одлични предавања и вежби по хармонија и солфеж. Тоа дефинитивно помогна. Хармонијата од секогаш ми била драга дисциплина. Со професорот Тони Китановски имавме доста дискусии за вкус и естетика. Има едно убаво место, веднаш под факултетот, кај тетка Жаки, слатко турско кафе и муабет со колеги. И тоа помогна, хаха. Свирењето со малкуте колеги помогна најмногу...

Во Хамбург ме примија како еден од 4 студенти во годината

Во четвртата година од студиите и благодарение на програмата „Еразмус+“, Филип првин заминал на размена на студенти на академијата „Франц Лист“. Со музичари од таму го формирал трио и со истото го снимил деби-албумот „Szvetlo“. Од претстојот во Будимпешта му се родила идејата за мастер-студии во некоја друга земја, а изборот паднал на Германија.

- По завршувањето на два семестри во Будимпешта, се одлучив да пратам некаде апликација за мастер-студии. Случајно пратив во Хамбург, на „Hochschule für Musik und Theater - Hamburg“, на програмата „Dr. Langner Jazz Master“ и бев селектиран за аудиција. Се качив на воз во Будимешта, отидов на аудиција во Хамбург и испадна дека ме примија, како еден од 4 студенти во годината. Се работи за доста „престижна“ програма која се` повеќе и повеќе зема замав во Европа и пошироко.

фото: Ѓорги Вацев