Jackson Lears, The New York Review of Books, 23.02.2017.
1.
Победата на Доналд Трамп ќе
произведе сериозни последици особено во областа на надворешната политика.Тој во кампањите критички зборуваше за војни без крај, воени интервенции преку океани во кои се движело во иметои на парламентарната демократија. Тој тврдеше дека неговата администрација ќе се воздржи од слични проекти. Но, овој здрав скептицизам (ретки во претседателската кампања во САД) цело време беше замаглуван со расистички бомбастични изјави, воинствено позирање и ксенофобичен национализам. Тој даде изјава за американска тврдина која строго си ги контролира своите граници истовремено поттикувајќи нови судири во светот.Тоа не е рецепт за меѓународна стабилност. Дебатата за американскиот интервенционизам заостанува, а толку е потребна во моментов.
Притивниците на ограничувањето на американската воена доктрина тврдат дека полемиката која се водела во минатото и сега е релевантна за јавниот живот. Анти империјалната мисла со децении е отсутна од него. На никој не му сметаат САД ако конструктивно соработуваат со остатокот од светот, проблемот е во тоа што таа соработка често подразбира користење на окупација на странски територии.
***
Аргументите на антиимперијалистите се поткрепуваат со непосредни искуства на историски примери. Нивна намера е да ја оценуваат политиката врз основа на ефектите на империјата и нејзините потчинети кои можат да се оценат врз основа на историските современи примери.
Во сржта на имеријалалното кредо се наоѓа изедначувањето на Америка исклучиво со новиот Божји Израел, верување кое било во различни облици на артикулирање говорниците од Џонатан Едвардс до Абрахам Линколн. Проблемот настанува кога тоа уверувањето е применето во надворешната политика.
Избраниот народ не ја прифаќа можноста, другите народи треба да изберат друг начин на живот и така да створат мултиполарен свет.
Двојните стандарди на американската исклучителност се расните хиерархиски опседнатости со надмоќта на мажите.Филипини и Куба, и покрај желбата за независност се прогласени за неспремни за независност-што е расистички аргумент.
Изворот на обнова на виталноста е активизмот без размислување, колку што е тоа можно со воени средства. Последните години некои жени од Вашингтон ја почуствуваа потребата да ја прифатат таквата верзија на мажите какошто е случајот со Ирак.
Во текот на 20 век е потисната идејата за регенеративни својства на војувањето, за да се врати на сцената во време на Кенеди и уште повеке по 11 септември 2001 .
2.
До 1880 година американците граделе континентална империја на доселеници.Следниот потег било стварање на прекуморска империја ,која помогна во следните војни на Рузвелт. За само 50 дена САД стекнаа контрола над 11 милиони жители кои живееја Филипини , Хаваи , Гуам, Куба и Порторико.
3.
После победата над Шпанија се постави прашањето што да се прави со младите смеѓи браќа. Затоа се продолжило со окупација на Филипини со цел да се цивилизира домородното население. Империјалистите се двоумеле кога требало да и дадат независност на Куба. Американските компании кои тргувале со шекер и овошје се сомневале дека слободна Куба ке ја спроведе аграрната реформа.
Одлуката пак за анексија на Филипини предизвика остри реакции и жесток герилски отпор, што не ги поколеба американските сили. Со спогодба е потврдена окупацијата на ова држава додека филипинскипот отпор за независност беше игнориран од светот. Цената на освојувачките походи се покажа на виделина кога Филипинците пружија потпор на американската окупација.Тие се судрија со своите ослободители , ги напаѓа и ги снемуваше во темнината.
4.
Потоа новата администрација отворено применија нова тактика за сузбивање на побуни, со палење села,прекинување со снабдување со храна, лекови, мачење заробеници , убивање осумничени и слично. Во натамошниот период американската империја се ширеше ви изменет облик .Империјалистите се прогласија за интернационалистги.Директната контрола е заменета со платизам во Јужна Америка, Кина на Карибите и на Филипини.
Таквиот пример е применет 1945 на Филипини киога се стекнаа со независност , каде останаа американските бази чија влада мораше да им биде наклонета на американските економски интереси.Механизмот на американска контрола цврсто е воспоставена на двете хемисфери.Таа е интензивирана после Втората светска војна кога САД станаа најмоќна држава во светот.
За време на студената војна Америка одржуваше двојни стандарди во меѓународните односи.Тоа овозможи мешање во работите на други земји.